De karakters in Harry Potter

Personificatie is de manier om hoogst abstracte krachten, invloeden en aspecten van het proces van bevrijding in begrijpelijke, concrete karakters te veranderen, karakters met wie wij ons kunnen identificeren en die wij kunnen liefhebben.

Harry Potter gebruikt dezelfde symbolen en personificatie als alle oude verhalen die door de Meesters van Ontferming aan de mensheid werden gegeven. Er is nauwelijks iets nieuws in Harry Potter voor zover het over symbolisme en personificatie gaat.

Gelieve ook rekening te houden met het adagium van de Tabula Smaragdina (Smaragden Tafel) van Hermes Trismegistos: "Zo boven, zo beneden". De menselijke microkosmos heeft dezelfde basisstructuur als de kosmos rondom ons, d.i. de wereld. De Grote Trilogie van: de Val, ons huidige gevangenschap en de wederopstanding van de Innerlijke Christus is zowel op ons eigen leven als op het leven van de mensheid in het algemeen van toepassing.

Lily Potter

De lelie, de lotusbloem en de roos symboliseren het onsterfelijke, goddelijke en perfecte menselijke wezen dat in het hart van elke zoeker sluimert. Lily Potter leeft in Godric’s Hollow (Nederlands: Halvemaanstraat). Dat is de Holle Plaats van de Godheid: het hart. Elke zoeker heeft het potentieel te transfigureren van een sterfelijk, onvolmaakt menselijk wezen dat een mengeling van goed en kwaad is, in een Meester van Ontferming, een Kind van de Potter (Pottenbakker) van het Heelal, een Eniggeboren Zoon van de Vader, die eeuwig in het originele heelal leeft waar tijd en ruimte niet bestaan.

Je kunt meer over Lily lezen in hoofdstuk 2 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

James Potter

James is een animagus die zich in een hert kan veranderen. Het hert symboliseert het verlangen van de zoeker naar bevrijding uit het heelal van tijd en ruimte en naar de terugkeer tot het originele tehuis van de mensheid: het Hemels Koninkrijk, of Nirvana. James en Lily verenigen zich om geboorte te geven aan een kind dat is beloofd aan hen die zich aan God’s Roep om de terugkeer van zijn verloren kinderen overgeven. Harry Potter is de nieuwe onsterfelijke ziel, die geboren wordt in de zoeker die bereid is om alles op te geven wat aards en eindig is, met inbegrip van zijn sterfelijke zelf.

Je kunt meer over James lezen in hoofdstuk 3 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

Voldemort

Voldemort is Lucifer, de God van dit gevallen heelal. Vanuit menselijk standpunt gezien is hij noch goed noch kwaad; hij is slechts in macht geïnteresseerd. Elk menselijk wezen heeft tevens zijn persoonlijke Voldemort. Dit is de kracht die ons gehele karakter draagt, onze talenten en fouten, onze fobieën en onze liefhebberijen. Hij is onsterfelijk in de betekenis dat hij leeft wanneer de sterfelijke persoonlijkheid sterft. Bij een nieuwe incarnatie geeft hij de nieuwe persoonlijkheid alles wat hij van de laatste heeft ontvangen. Maar wanneer Harry geboren is, wordt hij de vijand: de persoonlijke Satan. Hij probeert de nieuwe ziel te doden, maar kan dit niet bereiken en wordt daardoor aanzienlijk verzwakt.

Je kunt meer over Voldemort lezen in hoofdstuk 4 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

Harry

Harry is het Zaad van de Lelie en het Hert. Hij symboliseert een nieuwe ziele-kracht in de zoeker die de Weg van Alchemische Transformatie wil gaan, een weg die in volledige bevrijding resulteert. Harry zal alle zeven kettingen verbreken die de zoeker binden aan het heelal van tijd en ruimte, en hij zal de wortel-kracht van het gevallen heelal verslaan die binnen in de zoeker huist: de basilisk, d.i. de kundalini, die het totale verleden van de zoeker vertegenwoordigt, dat zowel uit (zogenaamd) goed als (zogenaamd) slecht karma bestaat.

Sirius Zwarts (Sirius Black)

Sirius is de heldere nieuwe ochtendster die glanst voor de zoeker in wie de nieuwe ziel geboren is. Hij symboliseert het goddelijke plan dat tot leven komt in de aura van de jonge alchemist. Eerst neemt het ego van de zoeker (Peter Pippeling) met zijn egocentrische ambities Sirius gevangen, maar Sirius zal tenslotte uitbreken en het ego verdrijven. Het inwonende goddelijke plan zal als mentor, gids en Peetvader voor de nieuwe ziel optreden. In een bepaald stadium van ontwikkeling zal hij de nieuwe ziel naar het Hemels Koninkrijk voorgaan als hij door de Poort van Saturnus gaat.

Harry en Sirius

Harry en Sirius behoren in essentie samen. Zij zijn de twee helften van het Kind van God dat als verloren zoon in de armen van de Vader is teruggekeerd. In het Nieuwe Testament is Harry Jezus, en is Sirius Christus. Sirius groeit van een heldere maar verre ster uit tot een zon die leven gevend licht, energie en liefde verstrekt.

Peter Pippeling (Peter Pettigrew)

Elke zoeker heeft een verrader binnen in zich: zijn ego. Totdat de nieuwe ziel geboren is, is het ego noodzakelijk om te overleven. Zodra de nieuwe ziel in de alchemist geboren is, moet hij zijn ego zoveel mogelijk negeren en het uiteindelijk kwijtraken. Peter Pippeling is een animagus die in een rat kan veranderen, die zich warm aan het lichaam van Ron koestert. Hij symboliseert het ego, een deel van de oude sterfelijke persoonlijkheid. Totdat Harry is geboren, is hij een vriend van James, Sirius en Lupos, maar aangezien de nieuwe ziel zijn uiteindelijke dood zal betekenen, verraadt hij hen aan Voldemort.

Je kunt meer over Peter lezen in hoofdstuk 24 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

Rubeus Hagrid

Hagrid symboliseert de alchemist die zo met medeleven wordt gevuld dat hij zijn eigen voortgang tot de onsterfelijkheid opgeeft om anderen te helpen de "magische wereld" binnen te gaan en zo de bevrijding te bereiken. Hij is het die Harry in de magische wereld introduceert en hem, als de veerman op de Styx, naar Zwijnstein overzet. Hagrid houdt van draken, een symbolische manier om te zeggen dat hij van gevallen menselijke wezens houdt. Hij is de "Sleutelbewaarder", een symbool voor de poortwachter.

Je kunt meer over Hagrid lezen in hoofdstuk 29 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

Ron Wemel (Ron Weasley)

Ron symboliseert de sterfelijke ziel van de zoeker naar bevrijding. Hij aanvaardt Harry, de nieuwe ziel, als zijn leider en is bereid zich voor hem te offeren, zoals dat tijdens het schaakspel in boek 1 wordt getoond. In het Nieuwe Testament wordt hij gesymboliseerd door Johannes de Doper, die “de weg voor de (innerlijke) Heer” voorbereidt.

Je kunt meer over Ron lezen in hoofdstuk 30 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

Hermelien Griffel (Hermione Granger)

Hermelien verpersoonlijkt het vernieuwde denken van de zoeker naar alchemische transfiguratie. In de traditionele alchemie staat zij bekend als Mercurius, het Romeinse equivalent van Hermes. ‘Hermione’ is de vrouwelijke vorm van Hermes. Zoals Hermelien Harry voortdurend op zijn zoektochten adviseert en begeleidt, zo wordt het bevrijde denken van de zoeker met een nieuwe ziel tot een intuïtieve faculteit die hem direct naar zijn doel leidt.

Je kunt meer over Hermelien lezen in hoofdstuk 31 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

Severus Sneep (Severus Snape)

Sneep verpersoonlijkt het "slechte" verleden van de zoeker. Hij gaat altijd in zwart gehuld en kan met de zwarte koning in De Alchemische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis worden vergeleken. Hij haat James, Sirius en Lupos, en vooral Harry, aangezien zij het tegengestelde zijn van wat hij vertegenwoordigt. Hij haat James omdat hij het verlangen naar God verpersoonlijkt, Sirius omdat hij het het Levend Plan van God verpersoonlijkt, Lupos omdat hij de stem van goedheid verpersoonlijkt, en Harry omdat hij de Nieuwe Goddelijke Ziel is die niet luistert naar de stem van het kwaad, maar doet wat zijn goddelijke aard hem vertelt te doen.

Je kunt meer over Sneep lezen in hoofdstuk 32 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

Remus Lupos (Remus Lupin)

Remus John Lupos verpersoonlijkt de "goede" kant van het menselijke wezen. Hij wordt vaak beschreven als "grijs", hetgeen zowel zijn snelle veroudering als zijn oppositie tegen het zwarte (Sneep) symboliseert in een wereld waarin slechts nuances van grijs en zwart bestaan. Zijn goedheid is zeer gebrekkig en zodoende wordt hij in de Harry Potter septologie getroffen door een afschuwelijke ziekte: hij is een weerwolf. In De Alchemische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis is hij het equivalent van de grijze koning die zich voor de jonge koning en koningin offert, die de opstanding van het oorspronkelijke Kind van God symboliseren.

Het is Lupos die Harry een hulpmiddel geeft dat meermaals zijn leven en dat van anderen redt: de Patronusbezwering. Het is het "goede" in de mens dat hem naar God doet verlangen Gelijk een hert dat naar waterbeken smacht zoals Psalm 42 het uitdrukt (Zie James).

Je kunt meer over Lupos lezen in hoofdstuk 33 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

Albus Perkamentus (Albus Dumbledore)

Perkamentus verpersoonlijkt de Heilige, Heiligende Geest, de kracht die de alchemist door de grote alchemistische transfiguratie leidt, die het lood van de zoeker in goud verandert, en hem het elixir des levens geeft. In De Alchemische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis is hij de Torenwachter, de oude man die in de Toren van Olympus woont.

Hij symboliseert een kracht van een ander heelal, het heelal van God, het Zesde Kosmische Gebied, waar het Plan van God volledig wordt vervuld. Deze Geest kan slechts tijdelijk in ons gevallen heelal indalen, aangezien een goddelijke kracht zich niet kan manifesteren in een heelal dat niet in harmonie met het Goddelijke Plan vibreert. Nochtans doet hij dit als een offer, dat resulteert in zijn vrijwillige dood. Dit is geen echte dood in de betekenis die wij eraan toekennen, maar een symbolische dood; een dood die een totale overgave aan de krachten van dit heelal betekent, en een daarin als het ware "worden begraven", resulterend in een glorieuze verrijzenis van het oorspronkelijke, goddelijke menselijke wezen. Dit wordt voorafschaduwd door de Fenix die aan de vlammen van de crematie van Perkamentus ontstijgt. In De Alchemische Bruiloft is er ook sprake van een begrafenis waarbij een Fenix aanwezig is.

Precies zoals Christus door Judas en Arthur door Mordred worden "verraden", wordt Dumbledore "verraden" door Sneep. Dit is echter geen echt verraad, maar een noodzakelijke stap in het Alchemisch Huwelijk van Geest, Ziel en persoonlijkheid (of lichamelijk stelsel).

Je kunt meer over Perkamentus lezen in hoofdstuk 34 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

Minerva Anderling (Minerva McGonagall)

Minerva symboliseert de goddelijke kracht die het proces leidt om het sterfelijke, onvolmaakte menselijke wezen in een volmaakt Kind van God te transfigureren. Vandaar dat zij verantwoordelijk is voor het vak transfiguratie (NL: gedaanteverwisseling) op Zwijnstein. In De Alchemische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis wordt zij de maagd "Alchimia" genoemd. Zoals Minerva Anderling de sorteerceremonie leidt, zo leidt Alchimia een ceremonie waarbij de gasten van het alchemische huwelijk gewogen worden, om te zien hoeveel kwaliteiten zij bezitten. In beide verhalen werkt zij nauw samen met de "oude man in de toren", en aan het eind van het verhaal leiden zij beide de verrijzenis van de Koning en de Koningin, de onsterfelijke ziel en de goddelijke geest.

Je kunt meer over Minerva lezen in hoofdstuk 40 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

Dobby

Dobby verpersoonlijkt het etherisch lichaam van de alchemist. In het aardse menselijke wezen is het etherisch lichaam de “slaaf” van het fysieke lichaam en is er altijd aan gebonden. In een bepaald stadium van het alchemische proces wordt het etherisch lichaam losgemaakt van het fysieke lichaam en wordt dan een wonderbaarlijk gewaad dat de nieuwe ziel bij de transfiguratie dient. Dobby wordt door Harry in boek 2 bevrijd, en vanaf dan is Dobby zeer nuttig voor Harry. Hij helpt Harry bij zijn tweede proef in boek 4, en in boek 5 toont hij Harry waar de Kamer van Hoge Nood te vinden is.

Je kunt meer over Dobby lezen in hoofdstuk 35 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

Lucius en Narcissa Malfidus (Lucius en Narcissa Malfoy)

Het echtpaar Malfidus verpersoonlijkt het fysieke lichaam van de alchemist. Zij waren eens de eigenaars van Dobby, het etherisch lichaam. De naam Narcissa verwijst naar de Griekse legende van Narcissus, een jongeling die in liefde voor zijn eigen spiegelbeeld ontstak. Dit is fundamenteel het verhaal van de Val van de mensheid: toen de oorspronkelijke menselijke levensgolf in de "Tuin der Goden" aankwam begon deze van de fysieke wereld te houden en vergat zo zijn ware tehuis in het Koninkrijk des Hemels. In Harry Potter zijn de Malfidussen vazallen van Voldemort.

Je kunt meer over Lucius en Narcissa lezen in hoofdstuk 36 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

Draco Malfidus (Draco Malfoy)

Draco verpersoonlijkt de "boom des levens" in het menselijke lichaam. Dit is de wervelkolom en de vurige astrale kracht die daarin stroomt: het "slangenvuur". Draco is Latijn voor slang (of draak). Deze kracht verbindt de hersenen met de plexus sacralis (de geheime kamer) aan de onderkant van de wervelkolom. Deze kracht maakt deel uit van de sterfelijke ziel en moet door de nieuwe onsterfelijke ziel worden vervangen: door Harry dus.

Je kunt meer over Draco lezen in hoofdstuk 38 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

Korzel & Kwast (Crabbe & Goyle)

Aan beide kanten van het ruggenmerg is er een lange dunne zenuw die de sympathische zenuwstreng genoemd wordt. Deze twee koorden worden gesymboliseerd door Korzel en Kwast. Zij worden gecontroleerd door het autonome zenuwstelsel en zodoende wordt hen in Harry Potter zeer zwakke, pluimstrijkende karakters gegeven. In de bevrijdende alchemie daalt de nieuwe ziele-kracht (Harry) af in het rechter koord, doodt de oude karmische slang, en stijgt weer op langs het linker koord. Deze bereikt uiteindelijk het kruinchakra, dat met de pijnappelklier is verbonden. Op dat ogenblik wordt het al-wetend bewustzijn geboren. De alchemist is een Zoon van God geworden en kan Hem zien. In Harry Potter en de Geheime Kamer wordt de verhouding van Harry tot de twee sympathische koorden gesymboliseerd doordat hij en Ron Wisseldrank drinken en in Korzel en Kwast veranderen.

Je kunt meer over Korzel en Kwast lezen in hoofdstuk 39 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

Marcel Lubbermans (Neville Longbottom)

Het menselijk lichaam is een tempel waarin de Oorspronkelijke Geest zou moeten leven. Deze tempel is gedegenereerd en geruïneerd, en moet in drie dagen (stadia) worden vernietigd en opnieuw worden opgebouwd. Alle belangrijke organen spelen een rol tijdens het proces van herbouw. Één van de belangrijkste organen is het verlengde merg (de medulla oblongata), een deel van de hersenenstam. Het controleert het hart en de longen, en bepaalt als zodanig welke krachten het hart kunnen ingaan. Marcel Lubbermans verpersoonlijkt deze rol van "poortwachter". Het verlengde merg opende het hart voor het Goddelijk Licht, en veroorzaakte daarmee de geboorte van de nieuwe ziel. Vandaar dat Marcel en Harry bijna tezelfdertijd geboren werden. In het laatste stadium van de bevrijding opent het verlengde merg zich voor de Heilige Geest, welke het alchemisch huwelijk van ziel en geest voltooit. Marcel speelt daarom op het laatst een essentiële rol in het avontuur van Harry, waarbij hij de overwinning van Harry mogelijk maakt.

Je kunt meer over Marcel lezen in hoofdstuk 43 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

Dorothea Omber (Dolores Umbridge)

Omber symboliseert het type van de zoeker die niet bereid is om het ego op te geven om de Weg van Bevrijding te gaan. Zij wordt lid van de godsdienstige autoriteiten die het godsdienstige leven ter wereld beheersen. Deze autoriteiten worden gesymboliseerd door het Ministerie van Toverkunst. Zij stuurt dementors om de ziel van Harry uit te zuigen, d.i. om de nieuwe ziel in de zoeker naar bevrijding te doden. Wanneer zij wegens Harry’s dorst naar bevrijding (hert-patronus) faalt komt zij op Zwijnstein als Inquisiteur, om te proberen het bevrijdende werk aldaar te belemmeren. Zij martelt Harry en houdt de kracht van bevrijding (Perkamentus) af van het doen van zijn werk van heiliging en helen.

Je kunt meer over Omber lezen in hoofdstuk 52 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

Gladianus Smalhart (Gilderoy Lockhart)

Gladianus Smalhart symboliseert het type persoon dat de Weg van Alchemie wil gaan om te zien wat hij voor zichzelf kan bereiken. Hij verlangt niet naar bevrijding maar wil met zijn dapperheid (welke niet bestaat) op iedereen indruk maken. Hij wordt in De Alchemische Bruiloft gesymboliseerd door de vele koningen en keizers die buitensporige claims maken. Vandaar dat zijn (originele) voornaam Gilderoy is een Koning (roi) omvat in gouden (gild) blad. De (originele) achternaam Lockhart symboliseert het hart of het hert dat opgesloten is. Dit is het exacte tegenbeeld van Harry, die met zijn Patronus het hart of het hert kan oproepen.

In De Alchemische Bruiloft wordt deze mensen een Haustus Oblivionis (teug der vergetelheid) gegeven. In Harry Potter schreeuwt Gladianus Obliviate (NL: "Amnesia Completa") met de gebroken toverstaf van Ron, en dit slaat op Gladianus terug die zijn eigen geheugen verliest.

Je kunt meer over Gladianus lezen in hoofdstuk 56 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

Olympe Mallemour (Olympe Maxime)

In oude Griekse legenden was de Berg Olympus de plaats waar de onsterfelijke goden vertoefden. Een berg is een prachtig symbool voor een geestelijke plaats omdat zijn hoogte ons denken naar omhoog richt, tot waar wij boven ons mondaine, dagelijkse leven worden opgeheven, en het vergezicht doet ons voelen alsof wij de wereld bezitten. Vandaar dat het een symbool is voor het ons opheffen tot geestelijke hoogten. Mozes ontmoette God op de berg Horeb (de Sinaï) en de Grieken symboliseerden onsterfelijkheid door de berg Olympus. In zowel Harry Potter als De Alchemische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis komt het woord Olympus (of zijn vrouwelijke vorm: Olympe) voor. In de laatstgenoemde versie wordt het gebruikt om op de onsterfelijkheid te wijzen die de kandidaten voor het Alchemisch Huwelijk na het beklimmen van de toren bereiken. De verrijzenis van de Koning en de Koningin vindt op de 8ste verdieping plaats, onder het dak. Het getal 8 is een symbool voor de Poort van Saturnus, de poort van de onsterfelijkheid.

In Harry Potter is Olympe Mallemour een torenhoge vrouw die Hagrid begeleidt op zijn reis om de reuzen te bezoeken. Wanneer Hagrid hen het altijd brandende vuur geeft bevindt zij zich naast hem. Dit verwijst naar de Griekse legende waarin Prometheus vuur van de berg Olympus stal om dat vuur aan de mensheid te geven.

Regulus Arcturus Zwarts (Regulus Black)

Aan de hemel is Regulus (Regulus=Kleine Koning) de helderste ster in de constellatie Leo (Leeuw). In Harry Potter personificeert hij een machtige kracht in de microkosmos van de zoeker naar alchemische bevrijding: de idee van het koningschap van het ego. Zo lang een menselijk wezen denkt dat hij de koning is van zijn leven, zal hij een sterfelijk, biologisch schepsel blijven dat onderworpen is aan dood en ellende. Zodra echter een zoeker zich realiseert dat hij een gevangen engel is die voor God moet knielen in het besef dat hij Hem tot koning van zijn leven moet maken, zal Regulus, die een dienaar is van Voldemort, sterven, en de nieuwe ziel, Harry, geboren kunnen worden. Daarom stierf Regulus in het jaar dat Harry geboren werd.

Voordat Regulus sterft steelt hij een Horcrux uit de plek waar die verborgen lag in een grot, die het hart symboliseert. De Horcrux staat voor het emotionele bewustzijn of gevoels-ik van de zoeker, gesitueerd in het hart. We kunnen begrijpen dat wanneer de zoeker afziet van de troon, afziet van het koningschap in zijn eigen microkosmos, en zich nederig buigt voor de goddelijke Geest, zijn hart onmiddellijk gezuiverd wordt. Een fragment van Voldemorts ziel wordt als het ware verwijderd uit het hart van de zoeker.

Je kunt meer over Regulus lezen in hoofdstuk 67 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

Knijster (Kreacher)

Knijster personificeert dat deel van het etherische lichaam van de zoeker dat overblijft om te zorgen voor de gezondheid van het oude fysieke lichaam als de rest van het etherische lichaam vrijgekomen is van het fysieke lichaam. De Alchemische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis

Gedurende het alchemische proces wordt het etherische lichaam gezuiverd en vervuld van licht. Dan komt er een moment dat het bevrijd en onafhankelijk geworden is van het fysieke lichaam. Het nieuwe, zuivere, bevrijde etherische lichaam wordt gepersonificeerd door Dobby, die bevrijd is door Harry, de nieuwe ziel. Maar als er helemaal geen etherisch lichaam meer met het fysieke lichaam verbonden zou zijn, zou dit laatste sterven, en daarom blijft, nadat het zuivere vernieuwde etherische lichaam vrijgekomen is, een deel van het oude etherische lichaam achter in dienst van het oude stoflichaam, onderdeel van Grimbaudplein 12.

Je kunt meer over Knijster lezen in hoofdstuk 59 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

De bevrijdende Symboliek