Skip navigation.

De Alchemie van J.K. Rowling

in het licht van de Alchemische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis

van Hans Andréa

 

Hoofdstuk 34 - Perkamentus

Perkamentus is een zeer oude man die in een toren leeft en volledig belast is met de spirituele (in Harry Potter: magische) ontwikkeling van Harry. Hij weet precies welke beproevingen Harry ieder jaar zal moeten doorstaan en hij organiseert een groot deel daarvan, bijvoorbeeld de Spiegel van Neregeb en de zeven beproevingen in het eerste boek. In elk volgende deel van de serie van zeven wordt de samenwerking tussen Harry en Perkamentus intensiever.

Perkamentus leeft in een ruimte die door een bewegende spiraalvormige trap kan worden bereikt. Deze ruimte bevat veel instrumenten voor observatie. In De Alchemische Bruiloft is sprake van een zeer oude man die in een toren leeft. Hij is volledig belast met de alchemische bruiloft, die de dode Koning en Koningin opnieuw tot leven brengt.

Wat is het doel van de alchemische bruiloft? Dat is het volledig herstel van de goddelijk mens, zoals die vóór de val bestond. Het is, met andere woorden, de volledige genezing van het kind van de zevenvoudige geest. Wat is genezing? Genezing betekent herstel van gezondheid, herstel tot wat God ons bedoelde te zijn. Wanneer wij worden genezen zijn wij heel, zijn wij heilig. Een mens die het alchemisch huwelijk heeft mogen beleven, is getransfigureerd van een onvolmaakt kind van Lucifer of Voldemort tot een volmaakt kind van de heilige schepper en is daarom heilig. Perkamentus symboliseert de heiligende, dat is helende geest van God. Hij verpersoonlijkt het heilige plan van verlossing van het mensdom. Met andere woorden: hij is de bevrijdende kracht, de Christuskracht. Dit is wat J. van Rijckenborgh zegt over de Zeer Oude: Hij is de boven alles uitstekende torenwachter, de heilige Geest, de godszoon. Hij is de ene grote, fundamentele kracht van de geest, zich uitdrukkend in een tweevoudige straal. In abstracto de drieheid Gods, die in de kandidaat concreet moet worden; hij neemt, in de figuur van de Oude Atlas, gestalte aan in het pinealiscentrum van de kandidaat. U kunt deze geestmens, of godszoon, vergelijken met een tweede microkosmos, waarin een hoogstaand leven glanst van buitengewone schoonheid, dat zich alleen en uitsluitend in de zonnemacrokosmos kan uitdrukken.

In de Kabbala wordt dit principe de Oude van Dagen genoemd. De Oude van Dagen wordt ook vermeld in het Boek Daniël, hoofdstuk zeven.

Waarom leeft Perkamentus in een ruimte bovenaan een bewegende spiraalvormige trap? Deze ruimte symboliseert het allerhoogste geestelijk centrum in het hoofd van de alchemist. Dat is de plaats waar het kroon(kruin)chakra is gesitueerd, in het fysieke lichaam vertegenwoordigd door de pinealis, de pijnappelklier.

J. van Rijckenborgh zegt over de bewegende spiraalvormige trap: Deze wenteltrap verbeeldt een binding tussen het hartchakra en het hoogstgelegen chakra, dat correspondeert met de pinealis. Wanneer de ziel geboren is, de kandelabers evenwichtig branden en zijn verenigd, ontwikkelt zich letterlijk een lijfelijke etherische lichtbinding tussen hart en hoofd, vrij van ieder anatomisch aanzicht. Deze binding ontstaat uit weerspiegelende ether en lichtether, die mentaal en zintuiglijk zijn en heeft een duidelijke spiraalbeweging. Vandaar dat men spreekt van een wenteltrap.

Heel belangrijk is het verschil tussen occulte ontwikkeling en de bevrijdende ontwikkeling van de pijnappelklier. De occultist probeert de slang van de kundalini, die huist in de plexus sacralis, omhoog te drijven langs het ruggenmerg, tot aan de pijnappelklier. Dit is het punt waar mensen vaak verward raken tussen occultisme en bevrijdende alchemie. Zowel in de occultist als in de alchemist rijst langs het ruggenmerg een kracht omhoog, die binnengaat in de pijnappelklier en het kruinchakra. In beide gevallen heeft dat een alles veranderend gevolg voor de mens.

Maar bij de occultist is het de Basilisk die omhoogstijgt en de tempel van de heilige geest binnengaat om deze te ontheiligen met zijn dodelijke ogen en zijn giftanden. Dat wordt de ‘lichtgeboorte van Lucifer’ genoemd. In de alchemie daarentegen is het de nieuwe, zuivere, goddelijke ziel, verpersoonlijkt door Harry, die opklimt tot de tempel, waar deze het huwelijk met de geest zal vieren. Dat wordt de ‘Lichtgeboorte van Christus’ genoemd.

De occultist zal grote macht verkrijgen en het rad van reïncarnatie voor lange tijd stil kunnen houden. Hij zal één van de grote heersers van het gevallen universum worden. Hij zal een Dooddoener worden en Lucifer-Voldemort dienen.

De alchemist daarentegen zal de tempel van de heilige geest binnengaan. Hij zal nederig en met intens mededogen met het mensdom, de Pottenbakker van het universum dienen. Hij zal vrij zijn van het rad van reïncarnatie en daarom niet gedwongen worden opnieuw naar de aarde te komen, maar hij zal dit doen uit vrije wil, als een onvoorstelbaar offer, gedreven door de liefde die brandt in zijn hart

Alchemie en Harry Potter - End Chapter Snitch