Skip navigation.

De Alchemie van J.K. Rowling

in het licht van de Alchemische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis

van Hans Andréa

 

Hoofdstuk 24 - Peter

Wie is het belangrijkste personage in Harry Potter? Wat?! hoor ik je al in ontzetting uitschreeuwen. Is dit geen idiote vraag?

En toch is het Harry niet. Nee beste lezer, de belangrijkste persoon in Harry Potter wordt nooit genoemd. Omdat JIJ dat bent! Harry is de op één na belangrijkste persoon.

Harry Potter is als een wegenkaart voor het pad tot alchemische bevrijding, geschreven voor jou en mij. Elke persoon, gebeurtenis, magisch voorwerp of kracht, staat voor een kracht of invloed die wij zullen tegenkomen als wij dit Pad daadwerkelijk gaan. Wanneer wij het Pad gaan, moeten wij Lily, de lelie, in ons hart dragen en moet James ons ertoe aanzetten naar bevrijding te zoeken. Dat zijn de vereisten en als wij James toestaan Lily het hof te maken en haar te huwen, dan zal een uiterst verbazingwekkende en krachtige invloed ons leven in een nieuwe richting gaan sturen; feitelijk in de tegenovergestelde richting.

Deze nieuwe invloed is de nieuwe ziel, die in ons zal groeien en haar invloed zal doen gelden door onze vier lichamen heen. Maar, zoals wij weten, zijn er ook invloeden in ons werkzaam die zich tegen de nieuwe ziel verzetten. Harry heeft machtige vijanden! De machtigste van allemaal is Voldemort, het microkosmisch (of ‘hoger’) zelf. Hij verpersoonlijkt de macht van onze voorbije incarnaties en in het bijzonder de gevallen staat van onze microkosmos. Hij is gesitueerd rondom onze aura en wij voelen zijn invloed niet, totdat Harry geboren is in Godric’s Hollow, de kleine vallei van God, ons hart. Er is nog een invloed, die in het begin met Lily en James samenwerkt, maar eigenlijk een hechte bondgenoot van Voldemort is!

Wanneer de microkosmos voorbereidingen treft voor een nieuwe incarnatie, zoekt deze een embryo dat karmisch geschikt is voor de nieuwe persoonlijkheid. Zoals ik eerder schreef giet het microkosmisch zelf zijn energie in het embryo, om het in staat te stellen verder te gaan waar de vorige bewoner van de microkosmos was gebleven toen hij stierf. Eén van de belangrijkste aanzichten die het microkosmisch zelf aan de nieuwe persoonlijkheid verleent, is het ego. Het ego is onmisbaar voor de nieuwe persoonlijkheid, omdat het de kracht is die de persoonlijkheid het instinct tot overleven meegeeft.

Ieder van ons is zich bewust van zijn ego. Kijk eens naar jezelf als iemand je beledigt. Voelde je de kramp in de zonnevlecht? Of wanneer je in een vliegtuig zit en het een heftige, onverwachte slingerbeweging maakt. Oef! Paniek in de zonnevlecht, ook wel het maagkuiltje genoemd. Wat gebeurt er wanneer iemand je onrechtvaardig behandelt? De bokser in je buik komt naar buiten, klaar met zijn vuisten. En wie neemt je leven over, wanneer je met een op-leven-en-dood situatie wordt geconfronteerd? Bijvoorbeeld wanneer een vijand je land binnenvalt en de gezondheid en het welzijn van jou en je gezin bedreigt? De naakte aap verschijnt met zijn knots, klaar om zich tot elke prijs te verdedigen. Of wanneer je in een danszaal bent en het gebouw in brand vliegt? Wie schreeuwt er en trapt in blinde paniek anderen dood, om zelf weg te kunnen komen?

Mag ik u voorstellen: Peter Pippeling! Die smerige rat! Het is verbazingwekkend om te zien hoe nauwkeurig en intelligent J.K. Rowling een coherent en aangrijpend verhaal heeft geschapen uit de feiten rond het pad van bevrijding.

Ron symboliseert de oude persoonlijkheid, de sterfelijke ziel. Natuurlijk zit Peter, die ook Schurfie wordt genoemd, knus tegen Rons lichaam aangedrukt! Dat is waar hij hoort. Dat is zijn thuis. In zijn jeugd was hij een vriend van Sirius, James Potter en Remus Johannes Lupos. Samen vertegenwoordigen zij alle aanzichten van de zoeker, voordat hij het Pad vindt. Totdat het hart van de zoeker zich opent voor Tao en Harry is geboren, zijn zij alle vier aardig en vriendelijk tegen elkaar. Remus Johannes verpersoonlijkt het goede in de mens. James is de zoekende invloed die Lily het hof maakt. En Peter is het ego dat de belangen van de persoonlijkheid veilig stelt. Sirius is de mentale conceptie van het volmaakte kind van God. Sneep is hun vijand omdat hij de zwarte kant van de persoonlijkheid symboliseert.

Maar kijk uit wat er gebeurt wanneer Harry geboren is! Peter en Voldemort zijn van hetzelfde laken een pak, wanneer het op de zielebevrijding aankomt. Als het bestaan van Voldemort wordt bedreigd, dan ook dat van Peter. Want wanneer de nieuwe ziel in de zoeker is geboren, moeten zowel het microkosmisch zelf als het persoonlijke zelf sterven! Wanneer een gewone aardse mens zijn leven in dit tranendal leeft, heeft hij het ego nodig om te overleven. Maar wanneer de Ziel is geboren, moet de zoeker de leiding over zijn leven overdragen aan Hem, aan Harry.

Wanneer de zoeker een nieuwe ziel heeft, zal hij aan niets gebrek lijden. Als wij slechts een idee konden hebben van de intensiteit waarmee God zijn Zoon lief heeft, dan zouden wij op kunnen houden, ons ooit nog ongerust te maken over wat dan ook. Harry heeft genoeg goud om de rest van zijn leven op te teren. En herinnert u zich de Kamer van Hoge Nood? Zoekt eerst zijn koninkrijk en zijn gerechtigheid en dit alles zal u bovendien geschonken worden.

Er is maar één voorwaarde: het ego moet verdwijnen. Jammer voor Schurfie, maar er is geen keus. En Peter weet dat. Hij mag dan niet zo knap zijn als James, Sirius en Remus Johannes, maar hij is uiterst sluw. Wat doet hij wanneer Voldemort en hij gevaar lopen om op een dag door Harry overwonnen te worden? Eenvoudig: doen alsof hij aan de goede kant staat. Doen alsof hij met de zoeker optrekt. Wat er in werkelijkheid gebeurt is dat het ego met de activiteiten van de zoeker mee gaat doen. Het ego begint het mentale beeld van de Eeuwige Zoon van God te omringen met waanideeën, met speculaties, met absolute leugens. Prometheus wordt geketend. Het beeld van de Onsterfelijke wordt geïsoleerd, of verbonden met occultisme, of met godsdienstige bewegingen die het ego versterken. Met andere woorden: Sirius wordt gevangen genomen! Dat is misschien moeilijk te begrijpen. Maar het betekent gewoon dat, alvorens een mens het pad van bevrijding kan gaan, zijn ego hem zal aansporen in richtingen te gaan die schijnbaar leiden tot de waarheid, maar in feite de zoeker in occulte praktijken gevangennemen, of hem in ieder geval dingen laten ondernemen die het ego versterken. Vraag je, als je een zoeker bent, alleen dit af: luister je liever naar een beweging die je allerlei prachtige dingen voor jezelf belooft, of naar een beweging die zegt: ‘Geef je eigenbelang op als je bevrijd wilt worden?’ Of die zegt: ‘Wie zijn leven verliest om Mijnentwil, zal het vinden?’ Wat te denken van dit eenvoudige, maar ware voorbeeld, van reclame in een tijdschrift: ‘Gedachten kunnen anderen beïnvloeden?’ Of kies je voor: ‘Zuiver uw gedachten van eigenbelang?’ Het is een feit, dat iedere zoeker door de occulte of ego‑godsdienstige fase moet gaan, alvorens hij het ware Pad kan vinden. Dit is in alle delen van Harry Potter aanwijsbaar.

Dus hier zijn we nu: Sirius zit in de gevangenis. James en Lily zijn dood, maar allebei leven zij voort in Harry. Sneep haat Harry omdat Harry het Licht is, terwijl Sneep het duistere aspect van het verleden van de zoeker verbeeldt. Remus Johannes beschouwt Harry bijna als zijn zoon, omdat Remus goed is en weet dat Harry de absolute goedheid voorstelt. Peter kan nu gemakkelijk als Schurfie (de vieze kleine verrader!), op het lichaam van Ron rusten.

Harry groeit op. Hij is geen kind meer, en kan zelfstandig handelen. Meerdere keren heeft hij Voldemort verslagen. En een vreemde gebeurtenis vindt plaats: Ron en Schurfie gaan naar Egypte, op vakantie. Sirius ziet een foto van die twee, die voor een piramide staan. Terwijl de ster Sirius, de blinkende morgenster van Egypte, naar Ron kijkt, zit de andere Sirius, de geketende Prometheus, in de gevangenis en kijkt naar (de krantenfoto van) Ron en Schurfie voor een Egyptische piramide. Wat een toeval! Maar niet heus.... Sirius ontsnapt en gaat achter Schurfie aan. Natuurlijk denken wij allemaal tot het einde toe, dat Sirius achter Harry aan zit. Maar Sirius houdt van Harry. Hij wil Harry alleen helpen, zijn Peetvader (GodFather) zijn, hem laten zien WAT HIJ MOET DOEN. Hij is Harry’s toekomst.

Wat betekent dit nu voor de alchemist? Het betekent dat, wanneer hij alle pogingen opgeeft om met het ego het pad van bevrijding te gaan, het mentale beeld van de Zoon der Eeuwige Volheid bevrijd wordt! Als een leerling de hoop opgeeft van redding voor zijn ego, wat slechts een tijdelijk mechanisme is om te overleven in deze wereld, dan zal het mentale beeld in de aura een intens licht gaan stralen, een licht dat het Pad zal laten zien dat de zoeker te gaan heeft. Sirius zal de voetstappen van de zoeker leiden naar de dageraad, naar het oosten.

En Sirius zal komen en zal Schurfie van Ron verdrijven. Wat betekent dat in de praktijk? Het mentale beeld van de innerlijke God zal zich, vanaf zijn plaats in de aura, naar omlaag bewegen en het ego uit de zonnevlecht verdrijven! Er is een fase op het Alchemische pad van bevrijding waarop het mentale beeld van Bevrijding zo krachtig en intens wordt, dat het letterlijk in het lichaam neerdaalt en het ego verdrijft. Het ego is dan niet meer nodig! En wat neemt zijn plaats in? De Patronus van Harry, het hert, het verlangen naar bevrijding.

Voor iemand voor wie het pad van bevrijding nieuw is, zou dit als een onwaarschijnlijk sprookje kunnen klinken. Maar Harry Potter vertelt ons dat, wanneer de nieuwe ziel een bewust, rationeel wezen is geworden en zijn stralend geestelijk plan krachtig genoeg is geworden, het ego nergens meer voor nodig is. Wanneer u erover nadenkt is dit allemaal zo gek nog niet. Is het niet zo dat mensen het bewonderen dat Jezus, Gautama de Boeddha, Lao Zi en anderen als zij, volledige bevrijding van het ik lieten zien? Zij hadden geen ego! Wanneer de alchemist het innerlijke beheer van zijn leven overgeeft aan God, zal Hij voor alles zorgdragen.

‘Komt tot Mij, allen, die vermoeid en beladen zijt en Ik zal u rust geven’, zegt Hij tot de zoeker en ook: ‘Want mijn juk is zacht en mijn last is licht’. Wanneer de alchemist zijn leven aan de innerlijke Christus overgeeft, neemt een macht van onvoorstelbare schoonheid en schittering zijn leven over. Hij kan alle angsten en zorgen laten varen, want geen haar op zijn hoofd kan worden gekrenkt, zonder toestemming van de Pottenbakker van het Heelal.

En wat gebeurt er met de slechte oude Schurfie? Hij ontsnapt naar de aura! Met andere woorden: hij gaat terug naar Voldemort, die zijn schepper is; en nestelt zich daar.

Alchemie en Harry Potter - End Chapter Snitch