De Grote Samenzwering in Harry Potter

Maar al te graag deel ik met jullie mijn ontdekking dat het verhaal van Harry Potter een symbolische weergave is van een geestelijke reis die tot verlichting leidt. Deze reis is een proces dat het normale, biologische, sterfelijke menselijke wezen in een perfect, geestelijk, Goddelijk wezen verandert.

Vele duizenden jaren geleden, voordat onze jaartelling begon, werden alle landen rond de Middellandse Zee gefascineerd en krachtig beïnvloed door een intrigerend verhaal. Dit was het verhaal van Gods Zoon die geboren werd om de wereld te redden, die stierf, maar die zegevierend uit de dood opstond en daarmee het kwaad en de dood overwonnen had. In elk land werd deze God Mens met een verschillende naam aangeduid. In Egypte werd hij Osiris genoemd, in Griekenland Dionysus, in Klein Azië Attis, in Syrië Adonis, in Italië Bacchus en in Perzië Mithras. Rond het begin van onze jaartelling telde dit gebied honderden godsdienstige groepen die dit verhaal uitdroegen. Zij zagen het niet als een historische gebeurtenis, maar als symbolisch voor een proces dat ieder menselijk wezen eens moest ondergaan, wilde het geestelijke verlichting en vereniging met God bereiken. Zij geloofden dat deze Godenzoon in het hart van de mens geboren moest zijn, dat hij als in een offer moest sterven om het kwaad te overwinnen, maar dat hij weer uit de dood zou opstaan, waarbij de dood overwonnen werd. Sommige van deze groepen staan vandaag de dag bekend als Gnostieken. Zij noemden de Zoon van God Jezus Christus, maar het verhaal over Jezus werd eenvoudig van duizenden jaren oude heidense mythen overgenomen. Voor de Gnostieken was Jezus een mythische held, het prototype van het menselijke wezen dat zich van zijn aardse, sterfelijke zelf heeft gereinigd en de Goddelijke Mens die in zijn hart in slaap verzonken lag opnieuw tot leven heeft gebracht.

Vandaag de dag is het verhaal van Osiris, Dionysus, Attis, Adonis, Bacchus, Mithras en Jezus, als ware het bij wijze van wraakneming, in het collectief menselijk bewustzijn teruggekeerd; en wel door middel van een samenzwering die zo ingenieus is, zo intelligent, dat het echt adembenemend is! Het verhaal wordt gepresenteerd in de vorm van een reeks van zeven boeken die schijnbaar voor kinderen zijn geschreven. Het maakt gebruik van uiterst krachtige symbolen en archetypen die met buitengewone kracht in het collectief onbewuste resoneren, waarmee het beroep op begrip van het verhaal universeel wordt. Dit betekent dat miljoenen kinderen over de hele wereld, van iedere denkbare achtergrond, godsdienstig of niet, de mythe van Osiris Dionysus Jezus onbewust absorberen. Het verhaal van de geboorte, (schijnbare) dood en verrijzenis van de Innerlijke God wordt diep in de zielen van ontelbare kinderen geëtst, terwijl nauwelijks iemand zich ervan bewust is dàt dit gebeurt, en vele godsdienstige mensen zich beklagen over het gebrek aan (openlijke) godsdienst van die kinderen. Zij die de Bijbel als het letterlijke woord van God opvatten verzetten zich tegen dit verhaal omdat dit het innerlijk geestelijk kompas van mensen ontwikkelt, in plaats dat het hen opdraagt de Bijbelse instructies blind te volgen.

Het basisverhaal luidt als volgt: een profetisch woord wordt gesproken dat er een kind geboren zal worden dat de wereld zal veranderen. Er verschijnt een ster bij zijn geboorte. Wanneer de koning van deze wereld over die geboorte hoort probeert hij de baby te laten doden, maar daarin faalt hij. Het kind voert op jonge leeftijd mirakelen uit. Maar terwijl hij opgroeit begrijpt hij steeds duidelijker dat hij eens zijn aartsvijand zal moeten ontmoeten: Satan. Onze held treft voorbereidingen om zich voor de wereld te offeren, en geeft zich zonder verdediging over om een gewisse dood tegemoet te zien. Hij wordt gedood en komt in een onderwereld waarin hij kan kiezen “door te gaan” of terug te keren. Hij komt overwinnend terug als een Meester over de Dood, d.w.z. bekleed met het eeuwige leven, om de wereld van het kwaad te bevrijden. Klinkt dat niet vertrouwd? Ja, dat is inderdaad het verhaal van Jezus, maar tegelijk ook dat van... Harry Potter.

Ik ga nu in het kort het Pad van Verlichting en Bevrijding schetsen, en aantonen dat Harry Potter een symbolische weergave van dit Pad is. De verklaring zal zeer beknopt zijn, maar wie dieper in het begrip van deze symbolen geïnteresseerd is kan de website http://www.harrypotterforseekers.com/ bezoeken.

Velen hebben over het Pad van Bevrijding geschreven. Ik ga het vertellen zoals de auteur Jan van Rijckenborgh er over schreef. Het meest belangrijke is dat men zich realiseert dat het centrale karakter niet Harry is, maar de lezer. De lezer zelf begint aan de lange reis van sterfelijkheid naar onsterfelijkheid, en alle karakters in Harry Potter verpersoonlijken diverse invloeden, karaktertrekken en aspecten, zowel in zichzelf als die hij op reis tegenkomt.

Er is een goddelijke vonk in het hart, als potentieel voor het begin van een Goddelijk Vuur. De Rozenkruisers noemen dit goddelijk potentieel de Witte Rozenknop of de Lelie. In het Boeddhisme wordt dit aangeduid als de Lotus met een kostbaar juweel in het hart. In Harry Potter wordt het goddelijk potentieel verpersoonlijkt door de Lelie. Een goddelijke Lelie in het hart te dragen is één ding, maar hoe ontwikkelt de zoeker zijn potentieel? Het antwoord is: door te verlangen naar God, naar de Goddelijke Geest, naar het Water des Levens dat in de Godsrivier stroomt. Als gevolg van dat verlangen zal door het hart een vraag worden uitgezonden. Deze vraag zal, als ze bescheiden, oprecht en eerlijk is, door God worden gehoord. In het hart van de zoeker zal een toevloed van zuivere geestelijke energie beginnen te stromen. In veel van zijn boeken citeert Jan van Rijckenborgh Psalm 42 als de meest welsprekende formulering van deze dorst naar God:

Gelijk een hinde die naar waterbeken smacht, zo smacht mijn ziel naar u, o God.
Mijn ziel dorst naar God, naar de levende God (...)

In Harry Potter wordt dit diepe verlangen verpersoonlijkt door James, de Faunaat die zich in een hert kan veranderen. Zodra de lelieknop water wordt gegeven (of de vonk zuurstof krijgt) gaat deze open en komt tot leven. In de Alchemie wordt de goddelijke vonk in het hart aangeduid als de “Steen der Wijzen”. Daarmee kan de alchemist ieder metaal in goud veranderen, en tevens het levenselixir produceren. In de Alchemie staat het lood voor het normale aardse zelf, en het goud voor het Eeuwige Geestelijke Wezen. Praktisch gezien moet het aardse, tijdelijke zelf zich offeren, d.w.z. sterven (ik benadruk dat dit in geen geval een fysieke dood betreft), alvorens het als eeuwig, goddelijk zelf kan worden opgewekt.

Zodra de knop van de witte roos of de lelie zich begint te openen, begint er dus een proces van dood en verrijzenis. Een nieuwe ziel is geboren in het hart; een goddelijke ziel die zich aanvankelijk als een onschuldige baby in een stal onder dieren bevindt. Deze dieren symboliseren niet slechts de dierlijke hartstochten in het normale menselijke hart, maar ook het enorme verschil tussen het biologische menselijke wezen en het geestelijke wezen dat de bestemming van de zoeker is. In Harry Potter wordt dit gesymboliseerd door de geboorte van Harry in de Halvemaansteeg (orig. Godric’s Hollow): de holle menselijke hartspier, waar binnen de Godsvonk verblijf houdt.

Zodra de nieuwe ziel geboren is begint er in de buitenomtrek van het persoonlijk krachtveld van de zoeker een helder licht te glanzen. Volgens esoterische schrijvers bezit ieder menselijk wezen een krachtveld met zeven krachtpotenties rondom zich. Aan de buitenkant vormt zich een grens die geestelijke energie uitsluit die niet in harmonie is, en energie aantrekt die wel in harmonie is met de sleutelvibratie van het persoonlijk krachtveld. Wij zijn sterfelijk en onderworpen aan goed en kwaad omdat onze sleutelvibratie niet in harmonie met het goddelijk Universum is. Maar wanneer de nieuwe ziel geboren is wordt er (om zo te zeggen) een bres geslagen in de gevangenismuur, en begint er een heldere nieuwe ster, een nieuwe energiebron, in de hemel van onze microkosmos (zoals ons krachtveld gewoonlijk wordt genoemd) te glanzen. In het Nieuwe Testament wordt dit feit gesymboliseerd door de ster van Bethlehem. In oude Egyptische legenden werd dit gesymboliseerd door de ster Sirius die de geboorte van Horus aankondigde. In Harry Potter wordt dit gesymboliseerd door Sirius Zwarts die Harry’s Peetvader wordt.

De nieuwe ster groeit naar mate de zoeker zijn leven aan de nieuwe ziel wijdt, waarbij licht in zijn lichaam en in zijn aura (ademveld, krachtveld) geconcentreerd wordt. Dit verschaft de zoeker een schat van geestelijke macht die hem sterkte en inspiratie geeft. Het licht begint aan de alchemist het Goddelijke Plan van geestelijke ontwikkeling te openbaren dat in elke zoeker ligt te sluimeren. In Harry Potter wordt dit gesymboliseerd door het feit dat Sirius de mentor van Harry wordt, die hem advies geeft.

Toch wordt de nieuwe ziel in de zoeker voortdurend bedreigd door een uiterst sterke kracht die in hem huist. Om de aard van deze kracht te verklaren is het noodzakelijk om de Val te bespreken. De alchemisten beschrijven dat menselijke microkosmos eens in grote glorie deel uitmaakte van het goddelijke Universum, dat in de Bijbel het Koninkrijk des Hemels, in Boeddhisme Nirwana, en in het Taoïsme Tao genoemd wordt. Het verhaal van de Verloren Zoon in het Nieuwe Testament vertelt dat de Goddelijke Zoon in een ver land verdwaald raakte en daar zijn fortuin er door bracht, alvorens zich te realiseren dat hij een grote fout had gemaakt en te besluiten de lange reis terug aan te vangen. De Val wordt in Harry Potter gesymboliseerd door de familie Gaunt die, evenals de Verloren Zoon, een fortuin verkwistte en in verachtelijke armoede eindigde. Marvolo verpersoonlijkt de gevallen menselijke geest, Morfin het lichaam (Morphé is Grieks voor lichaam) en Merope de oorspronkelijke goddelijke ziel die stierf. Merope is de ster in de Pleiaden die als de Verloren Pleiade bekend staat omdat ze voor het blote oog onzichtbaar is. In Griekse legenden is Merope een godin, een dochter van Atlas. Zij huwde met een sterfelijke man, en dit was de oorzaak dat haar ster langzaam begon te verdwijnen. In Harry Potter huwt Merope met een dreuzel.

Voor de Val, miljoenen jaren geleden, waren we vervuld van de Heilige Geest en wisten we onder alle omstandigheden hoe in Wijsheid, Intelligentie en Liefde te handelen. Alle levens die wij in afdwaling van het Goddelijke Plan hebben geleefd brachten de opbouw van een zeer sterk krachtveld in onze microkosmos teweeg. Als wij zeer oude gewoonten hebben is het vreselijk moeilijk die te doorbreken. Nu is het zo dat onze microkosmos een krachtveld bevat dat onsterfelijk is, in de zin dat het in leven blijft wanneer de biologische persoonlijkheid sterft. Wanneer een baby geboren is giet het onsterfelijke krachtveld alle talenten, moreel sterke punten en zwakheden, en belangrijkste karaktertrekken die gedurende duizenden levens zijn opgebouwd, in de baby uit. Wanneer de nieuwe ziel in het hart van de zoeker geboren is, reageert dit krachtveld met drastische maatregelen en probeert het de nieuwe ziel te doden. In het Nieuwe Testament wordt dit gesymboliseerd door Herodus die probeert het kind Jezus te vermoorden; in Harry Potter probeert Voldemort Harry te doden.

Als de zoeker volhardt in zijn eerste stappen van hulpverlening aan zijn Innerlijke Christus om rijpheid en bewustzijn te bereiken, zal de nieuwe ziel beginnen een sterk geestelijk licht binnen de wezenheid van de zoeker uit te stralen. Dit licht is Goddelijk en dus van een uiterst hoge vibratie. Het is zo krachtig dat het de innerlijke Voldemort, die in Christelijke legenden Lucifer of Satan genoemd wordt, uitdrijft naar de buitenomtrek van zijn microkosmos. In Harry Potter wordt de microkosmos door Albanië, het witte land, gesymboliseerd. Net zoals een fakkel tot op een zekere afstand de duisternis wegjaagt, verdrijft het Goddelijke Licht in het hart van de zoeker de geaccumuleerde duisternis in zijn microkosmos naar de buitenrand ervan.

De nieuwe Ziel is een kracht vanuit een ander universum, die zich in deze wereld uiterst eenzaam, onderdrukt en vreemd voelt. In het Oude Testament wordt dit gesymboliseerd als de reis door de woestijn naar het Beloofde Land, terwijl Johannes de Doper bij het voorbereiden van de weg van Jezus ook in de woestijn rondtrekt. In Harry Potter wordt dit gesymboliseerd door het leven in de dreuzel-wereld met de Duffelingen, die Harry gewoon niet begrijpen en uiterst onaardig tegen hem zijn. Zijn leven met de Duffelingen is als het leven in een woestijn.

De zoeker voelt zich uiterst vervreemd in deze wereld, en de meeste mensen begrijpen hem niet. Dreuzels zijn mensen die geen openheid voor geestelijke ontwikkeling hebben. Hun onsterfelijke knop sluimert volledig. Gelukkig is er altijd iemand die de zoeker helpt en hem bevrijdt uit de ketenen van de dreuzels. Er is steeds een Bodhisattva, een Poortwachter, een Zoon van de Weduwe, die de zoeker een uitnodigingsbrief zal bezorgen en hem zal helpen de poort van de magische wereld te vinden en hem bij de Rivier de Styx, die de aardse wereld van de Andere scheidt, over te zetten. Dat doet Hagrid, de Meester van Ontferming, die een zwak heeft voor draken (die het gevallen menselijke ras symboliseren) en die de eerstejaars per boot over het meer zet.

Zodra de nieuwe ziel geboren is en de aanval door de Innerlijke Voldemort heeft overleefd, begint ze met haar reis van Bethlehem naar Golgotha, van de Godric’s Hollow (Ned: Halvemaansteeg) tot King’s Cross (Kruis van de Koning), van geboorte tot zelf offer en verrijzenis.

In Harry Potter wordt de gehele persoonlijkheid van de zoeker gesymboliseerd door het trio Harry, Ron en Hermelien. Harry is het hart van de zoeker, aangezien de nieuwe ziel in het hart geboren is en daar de leiding heeft. Hermelien (orig. Hermione) is de vrouwelijke vorm van de Griekse naam Hermes, de boodschapper van de Goden. Zij is het herboren denken van de zoeker, dat het hart dient en het helpt zijn doel te bereiken. Ronald Bilius Wemel is het biologische zelf, dat in het buikgebied geconcentreerd is. In de Alchemie wordt dit deel van de mens het milt lever systeem genoemd, en Bilius komt van ‘bile’, het Engelse woord voor gal, die door de lever wordt geproduceerd.

De zoeker die zijn hereniging met God wil bereiken moet zijn gehele hart, zijn gehele verstand en zijn gehele biologische zelf aan het Alchemisch proces wijden. Het biologische zelf moet bereid zijn zich voor het tijdloze Zelf te offeren. Wij zien dit aspect in het schaakspel, de strijd tussen zwart en wit (die ondeugd en deugd symboliseren) waar Ron zijn bereidheid toont zich te offeren om Harry te helpen.

In dit universum zijn zwart en wit de tijdelijke tegengestelden en als zodanig zijn zij aan elkaar gebonden; beide zijn zij aspecten van de biologische persoonlijkheid. Zij kunnen met het Absolute Goed van het Goddelijke Plan niet vergeleken worden, aangezien dit Plan in het Goddelijke Universum wordt uitgevoerd. Zowel het goed als het kwaad moeten sterven, alvorens zij door de volmaakte, onbevlekte, eeuwige goedheid van de Zoon van de Pottenbakker van het Universum kunnen worden vervangen. In vergelijking met dit volmaakte Goed zijn ons aardse goed en kwaad slechts tinten van grijs en zwart. In De Chymische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis wordt dit gesymboliseerd door een grijze en een zwarte koning die, in een alchemisch proces dat in een glorieuze verrijzenis resulteert, beide worden onthoofd. In Harry Potter worden de rollen van de grijze en de zwarte koning respectievelijk gespeeld door Remus John Lupos en Severus Sneep, en beiden offeren zichzelf op tijdens de definitieve veldslag.

Één van de grote gevaren op het Pad bestaat hieruit dat de aardse persoonlijkheid zal proberen om met zijn gewone ik-bewustzijn de leiding over het alchemische proces op zich te nemen. Dit kan het proces van zelfovergave aan het Goddelijke Zelf zeer ernstig belemmeren. Tijdens voorafgaande incarnaties heeft het ik-bewustzijn vaardigheden en kennis ontwikkeld om het te helpen de gevaren van het leven op deze planeet te overkomen, maar bij het alchemisch proces kan dit alles niet van dienst zijn. Wanneer de zoeker probeert om deze vaardigheden en kennis op de bevrijdende Alchemie toe te passen, gebruikt hij wat de Alchemisten “occultisme” noemen. Dit is een aspect van de zwarte koning of van Sneep. Zijn huis is tot aan de nok met boeken gevuld, en hij is uiterst bekwaam in mentale verworvenheden zoals Occlumentie en Legilimentie. James Potter symboliseert de zuivere dorst naar het Goddelijke Water, maar Sneep symboliseert de negatieve reactie op het Goddelijk Potentieel in het hart. Hij wordt verliefd op de innerlijke Lelie, maar zij kan zijn liefde niet beantwoorden omdat de Goddelijke knop in het hart niet aan een onzuivere wens kan beantwoorden. De Patronus van Sneep is een damhinde, wat de wens naar de Lelie zelf symboliseert, terwijl die van James een mannetjeshert is, wat de dorst naar het Levende Water door bemiddeling van de Lelie symboliseert. Uit Harry Potte kunnen wij ook leren dat de zwarte koning (Sneep), die wij allen binnen in ons hebben, steeds de Nieuwe Ziel pijnigt, terwijl de grijze koning (Lupos) heel vriendelijk voor hem is, en hem feitelijk onderwijst om zijn Patronus, die een mannetjeshert is, op te roepen.

Een goede vriend van de occulte zwarte koning is een andere grote kracht binnen de aardse persoonlijkheid. Dit is het slangenvuur, een kracht die in het ruggenmerg zetelt. Het is de kern van de aardse, sterfelijke ziel, en de wortel van het ik-bewustzijn. Het wordt verpersoonlijkt door Draco, wat in het Latijn niet alleen voor draak, maar ook voor een soort slang staat. Het alchemische proces betekent de totale omkering van een egocentrische wereldbeschouwing en dito levenswijze tot één van zelfovergave aan de Innerlijke God. Niemand kan dit gemakkelijk en zonder pijn bereiken, en Draco is een constante bron van zorg en kwelling voor Harry.

De vader van Draco, Lucius Malfidus, vertegenwoordigt de hersenen zoals die door het ik-bewustzijn, met zijn waanidee dat hij een intelligent en geschikt besluitvormer is, geregeerd worden; tezamen met Narcissa die het fysieke lichaam symboliseert.

De verraderlijkste kracht binnen het aardse menselijke wezen is het biologische ego, dat in het milt lever systeem zetelt en dat, zoals eerder gezegd, door Ronald Bilius wordt verpersoonlijkt. Dit ego is de lijfwacht van de persoonlijkheid, en heeft als doel in te grijpen wanneer er gevaar dreigt. Het is de volbloed overlever. Het wordt verpersoonlijkt door Schurfie, de rat van Ron. Zodra de Nieuwe Ziel geboren is probeert het milt lever ego onmiddellijk de controle over te nemen. Het denkt dat het de held is en neemt zo het door Sirius verpersoonlijkte geestelijke beeld van de Goddelijke Mens, die het als bedreiging ziet, gevangen. Elke zoeker is onderworpen aan aanvallen van paniek wanneer hij aan het bij het geestelijk proces behorende zelf offer denkt, en deze komen uit het biologische ego voort. Het antwoord van dit ego bestaat hieruit, de geestelijke projectie van het Goddelijke Plan te dwingen om te handelen in overeenstemming met zijn ideeën over bevrijding. Die ideeën leiden weg van zelf overgave en verpakken de waarheid in allerlei soorten van mystieke speculaties, artistieke fantasieën en waanideeën. Met andere woorden: Schurfie verraadt Sirius, Harry en zijn ouders; en Sirius wordt naar de gevangenis gezonden. Een andere parallel is de Griekse legende van Prometheus, die aan een rots geketend wordt en van wie dagelijks de lever wordt weggevreten.

Het belangrijkste aspect van de bevrijdende alchemie is de reis van het nieuwe Ziele vuur van het hart naar het hoofd; en daarna naar beneden door het zenuwstelsel, dat in de alchemie de ‘Levensboom’ genoemd wordt. En opnieuw omhoog tot in het hoofd, waar de definitieve confrontatie met het innerlijke kwaad plaatsvindt. Dit wordt gevolgd door de verrijzenis van de Innerlijke Christus en de verlichting door een nieuw, alwetend bewustzijn. De nieuwe ziel begint geleidelijk aan het autonome zenuwstelsel, het endocriene systeem en de chakras te beïnvloeden. In Harry Potter wordt dit gesymboliseerd doordat de verhouding van Harry met de familie Wemel steeds inniger wordt. Elk lid van de familie verpersoonlijkt een chakra, een endocriene klier, en een plexus van het autonome zenuwstelsel. Deze zijn verbonden met het ruggenmerg. In opstijgende volgorde zijn het:

Ginny: het wortel chakra, de sacrale plexus en de gonaden;
Ron: het milt chakra, de zonnevlecht en de alvleesklier;
Fred en George: het navel chakra, de lumbale vlecht en de twee bijnieren;
Percy: het hart chakra, de hartvlecht en de zwezerik (thymus);
Charlie: het keel chakra, de cervicale vlecht en de schildklier;
Arthur en Molly: het wenkbrouw chakra, de vlecht van de halsslagader en de slijmklier met zijn voor- en achterkwab die hoofd en hart beïnvloeden; en
Bill: het kruin chakra en de pijnappelklier (pinealis).

De alchemische reiniging van het hartcentrum is een intense periode van zuivering van verlangens en emoties, een periode die in legenden als de zoektocht naar de Heilige Graal wordt aangeduid. Het hart moet volkomen zuiver zijn om het bloed van Christus kunnen ontvangen, een aanduiding die naar de zuivere geestelijke energie verwijst die de zoeker aantrekt en gebruikt. In Harry Potter wordt dit gesymboliseerd door Percy en zijn ambities. Percy vertegenwoordigt Percival of Parsifal in zijn zoektocht naar de Heilige Graal. Parsifal ziet een gouden stad in de verte en stormt er op af, maar wanneer hij daar aankomt blijkt het alleen maar een illusie te zijn. Percy Wemel ziet het Ministerie van Toverkunst als een gouden stad, maar uiteindelijk realiseert hij zich zijn fout en steunt hij Harry.

Op de reis van de zoeker is de bevrijding van zijn karma één van de belangrijkste stappen. Aan de basis van de wervelkolom ligt ons karma. In de plexus sacralis ligt de geaccumuleerde kracht van alle daden uit ons microkosmisch verleden. Als een duizenden jaren oude slang ligt die kracht daar opgerold. In Indische tradities wordt deze opgerolde kracht Kundalini genoemd. Het nieuwe Ziele vuur daalt af tot onderaan de wervelkolom langs de linkerstreng van de sympathische zenuwbaan. Wanneer het de plexus sacralis bereikt volgt de confrontatie met de Kundalini. Deze slang ontrolt zich en begint tegen de nieuwe Ziel te strijden. In het Nieuwe Testament wordt dit gesymboliseerd door de drie verzoekingen in de woestijn. In Harry Potter wordt de slang door de Basilisk gesymboliseerd.

Harry daalt diep af in het kasteel en ontmoet daar Marten Vilijn, die in het dagboek leeft, alsmede een bewusteloze Ginny. Ginny symboliseert de plexus sacralis en eveneens het wortel chakra. Het dagboek symboliseert het onderbewuste, dat van voorafgaande handelingen de opslagplaats is en de verbinding met vorige incarnaties vormt. Daarom wordt het dagboek door de innerlijke Voldemort gedirigeerd. De zoeker kan deze strijd met zijn innerlijke slang alleen maar winnen als hij loyaal is aan de Heilige Geest, die door Perkamentus wordt verpersoonlijkt. Perkamentus zendt hem de Feniks, het symbool van de verrijzenis. De Feniks geeft Harry het Zwaard van de Heilige Geest, zoals de naam Goderic Griffoendor op het zwaardblad aantoont, waarmee hij de Basilisk kan doden.

Wanneer dit in de zoeker gebeurd is, d.w.z. wanneer hij alle aardse verleidingen heeft overwonnen, wordt de slang van de Kundalini aan de basis van zijn ruggenmerg overwonnen. De zoeker is vrij van zijn karma en niet meer onderworpen aan de wisselvalligheden van het lot. In de Bijbel wordt dit aangeduid als de vergiffenis van zonden. De zonde is de wijze van leven die van het Goddelijke Plan afwijkt.

Het Ziele vuur reist dan weer omhoog naar het hoofd en wordt de kroon van de Levensboom, terwijl de (weer ontwaakte) Ginny het wortelsysteem vormt.

Wanneer de alchemist zijn proces van reiniging uitvoert, begint zijn bewustzijn zich geleidelijk aan van de stofsfeer te verwijderen en naar de ijlere levensvelden uit te breiden. Zij worden, beginnend bij het onderste, als volgt aangeduid:

De stofsfeer,
de ethersfeer,
de astrale sfeer,
de mentale sfeer,
de sfeer van het verstands-ik,
de sfeer van het gevoels-ik,
de sfeer van het bewustzijns-ik.

In de meer traditionele alchemie worden deze velden aangeduid als zeven elementen:

aarde
lucht
water
vuur
kwintessens
ziel
geest.

De zeven boeken van Harry Potter beantwoorden in diezelfde volgorde aan die sferen en elementen. Dit wordt niet alleen door het verhaal zelf, maar ook door de titels geopenbaard:

Steen der Wijzen = aarde
Geheime Kamer = lucht (een kamer is gevuld met lucht)
Gevangene van Azkaban = (eiland omringd door) water
Vuurbeker = vuur
Orde van de Feniks = kwintessens (betekent ‘vijfde essentie’, waarvan de Feniks het traditionele symbool is omdat die aan het vuur, het vorige element, ontstijgt)
Halfbloed Prins = ziel (de ziel wordt traditioneel met het bloed geïdentificeerd)
Relieken van de Dood = geest (De Engelse titel is Deathly Hallows. Hallows betekent heilig, dus geest.)

Terwijl het bewustzijn van de alchemist zich tot iedere sfeer uitbreidt, beheerst hij dat ook; evenals Harry in ieder boek zegeviert.

Aan het einde van het proces, alvorens het aardse lood definitief in goud kan worden omgezet, moet de alchemist zich volledig aan het zuiverende alchemische vuur offeren. De gehele aardse persoonlijkheid is een steigerconstructie met behulp waarvan het Goddelijke menselijke wezen gebouwd wordt, de Zoon van de Pottenbakker van het Universum. En zodra het gebouw klaar is wordt de steiger ontmanteld. In het Nieuwe Testament wordt dit samengevat met de woorden: Ik zal deze tempel (...) afbreken en binnen drie dagen een andere (...) bouwen (Mc 14:58). De tempel is de originele Zoon van God die stierf en die nu, door het zelfoffer van de alchemist, opnieuw tot leven komt. In Harry Potter wordt dit gesymboliseerd door het totale zelfoffer van Harry om Voldemort te verslaan. Hij gaat dood en komt aan bij een kruispunt, een plaats van doorgang die het Kruis van de Koning (King’s Cross) genoemd wordt, een verwijzing naar het kruis-symbolisme van het Nieuwe Testament.

De publicatie van de serie van zeven boeken Harry Potter heeft onberekenbare gevolgen. De belangstelling ervoor is ongekend in de wereldgeschiedenis. Geleidelijk zal het de mensen gaan dagen waar het in Harry Potter werkelijk om gaat, en ze zullen beginnen hun levenstaak te begrijpen: te veranderen in de vruchtbare grond voor de Lelie in hun hart. Als een mannetjeshert zullen zij beginnen te dorsten naar het Levende Water van de Godsrivier; en Harry, de Zoon van de Pottenbakker van het Universum, zal in hun hart geboren worden. Hij zal hen door zeven Zweinstein jaren leiden, zeven stappen om bevrijding te bereiken. Zeven magische transformaties zullen de Geest, de Ziel en het Lichaam in een alchemisch huwelijk verenigen, en het betrokken menselijke wezen naar het Nirwana terug voeren.

Een nieuw patroon wordt wereldwijd in het menselijke bewustzijn gestempeld, een patroon dat in het onbewuste denken begint. Ik heb geen idee hoe lang het zal duren voordat het nieuwe patroon het waakbewustzijn binnen zal treden. Het zou eeuwen kunnen zijn. Maar de molens van God hebben altijd langzaam gemalen. Ze malen echter wel bijzonder fijn.

Kun je je niet indenken dat zo’n eenvoudig verhaal de wereld zo ingrijpend zou kunnen veranderen? Goed, denk opnieuw. Bedenk dan hoe het eenvoudige verhaal van die kleine jongen die in Bethlehem geboren werd, die zich offerde om de wereld te redden, en die tot het leven terugkeerde, de wereld veranderde. Vraag je af hoeveel mensen er vanwege het geloof in dat verhaal zijn gedood, of vanwege het op een verschillende, de machthebbers onwelgevallige manier interpreteren ervan. Kijk alleen al naar alle kerken, kathedralen, kloosters, leerhuizen en andere gewijde gebouwen die in de laatste 1700 jaar zijn gebouwd om de mensen die in dat verhaal geloven te huisvesten. Denk aan alle bibliotheken die hierover vol zijn geschreven, aan alle muziek, poëzie en schilderijen die hierdoor geïnspireerd zijn! Denk aan de steeds terugkerende viering van de geboorte van die jongen, waar jaarlijks vele miljarden mee gemoeid zijn. Maar visualiseer bovenal het abstracte effect van dat verhaal op het bewustzijn van mensen in de westerse wereld.

Ik ben er zeker van dat het Tijdperk van de Waterman een nieuwe wereldgodsdienst zal brengen, één die gebaseerd zal zijn op de geboorte, de offerdood en de verrijzenis van de Innerlijke God, die door Harry Potter wordt gesymboliseerd.