Harry Potter, gids voor de Bevrijdende Alchemie

Hoe is Harry Potter, de jonge tovenaarsleerling, in staat de harten van honderden miljoenen kinderen en volwassenen over de gehele wereld te veroveren? Het is mijn overtuiging dat dit terug te voeren is tot de tweevoudige natuur van de mens. Ik geloof dat Harry Potter zich in eerste instantie richt tot het overblijfsel van het goddelijke, onsterfelijke en het volmaakte menselijke wezen dat onbewust aanwezig is in het hart van een gewone sterfelijke en beschadigde mens.

De mensheid in zijn totaliteit is de oorspronkelijke, eniggeboren zoon Gods die aanvankelijk in het paradijs woonde.

Miljoenen jaren geleden deed zich een ramp voor die men ‘de Val’ noemt, waardoor een deel van de mensheid woning vond in dit tijdruimtelijke universum. De tegenwoordige mensheid heeft zijn goddelijke oorsprong vergeten, maar in het collectieve Onbewuste zijn de archetypes aanwezig die ons aan de mogelijkheid van de terugreis doen herinneren, hetgeen feitelijk de omkeer van de Val betekent.

Vanaf het begin van de Val is er een broederschap geweest om diegenen te helpen die de weg terug willen aanvangen. De leden van deze broederschap waarnaar ik verwijs worden “de Meesters van Ontferming” genoemd. Zij zijn al gedurende miljoenen jaren betrokken bij het onderricht van de mensheid over de weg terug naar het volmaakte leven in overeenstemming met Gods plan voor de mensheid.

Een van hun krachtigste middelen om de mensheid te benaderen is het overdragen van symbolische verhalen die krachtig in het onderbewuste resoneren door middel van de archetypes in het collectieve onbewuste. De verhalen zijn altijd aangepast aan de tijd en de culturen van de volkeren aan wie ze worden overgedragen, maar de essentie is altijd hetzelfde: een ‘bijzonder’ persoon heeft een groot potentieel voor helden- of bevrijdende daden in zich verborgen. De held is bijvoorbeeld een prins, een koning of een magische persoon die de wereld kan redden en het volk naar een beter leven kan voeren.

De verhalen die door de Meesters van Ontferming worden overgedragen zijn vandaag de dag bekend als "de Bijbel", de Griekse legenden, de sprookjesverhalen in vele landen en de heldendichten over een honderdtal helden. Nu worden wij bevoorrecht met het verschijnen van een totaal nieuw heldenverhaal dat aan de mensheid wordt overgedragen. Harry Potter is de nieuwste versie van de oude en tijdloze boodschap van de Meesters van Ontferming die ons bewust willen maken van de mogelijkheid om de innerlijke held te doen ontwaken die in staat is ons terug te voeren naar de onuitsprekelijke hoogten van het eeuwige leven in het Koninkrijk van de Potter (Pottenbakker) van het Heelal.

Sinds ongeveer de veertiende eeuw wordt het Pad van Bevrijding "alchemie" genoemd. In het begin van de zeventiende eeuw hebben de Meesters van Ontferming een serie geschriften aan de mensheid overgedragen bekend als de Manifesten van de Rozenkruisers. Een van deze is een symbolisch verhaal bekend als de Alchemische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis, uitgegeven in 1616. Dit zeer gesluierde en symbolische verhaal is een nauwkeurige en volledige wegwijzer tot bevrijding uit het universum van de dood, uit het lijden en de onophoudelijke strijd tussen goed en kwaad, en tevens de toegangspoort tot het Universum van Eeuwig Leven, volmaakt geluk en het absolute eeuwige Goede van het Godsplan.

Ieder die de Alchemische Bruiloft aandachtig heeft gelezen zal een verrassend aantal gelijkenissen kunnen opmerken tussen dit Rozenkruisers Manifest en Harry Potter. Een paar voorbeelden: Harry Potter gaat voor zeven jaar naar een oud kasteel; in de Alchemische Bruiloft gaat Christiaan Rosenkruis (CRC) voor zeven dagen naar een kasteel. Aan beide helden wordt tijdens een krachtige storm een uitnodigingsbrief ter hand gesteld. Om het kasteel te bereiken moet Harry een meer met nimfen oversteken; om de toren van Olympus te bereiken waar de feitelijke alchemie wordt uitgevoerd reist CRC over een zee met nimfen erin. Harry wordt geconfronteerd met een indeling in een van de vier afdelingen; aan het begin van zijn reis naar het kasteel staat CRC voor de keuze uit vier paden. Beide boeken vermelden Paracelsus. In beide boeken wordt een aantal mysteriedieren genoemd, bijvoorbeeld de feniks, de eenhoorn en de griffioen. In zowel de Toren van Olympus en het kasteel van Harry woont een zeer oude man die de controle heeft over alle handelingen. In beide verhalen worden de maaltijden door onzichtbare bedienden opgediend in een zaal met zwevende kaarsen. In beide verhalen is een begrafenis waarbij een feniks verschijnt. Er zijn veel meer gelijkenissen, te veel om het toeval te noemen.

In deel 5 van Harry Potter zijn er zelfs meer overeenkomsten dan in de andere delen, bijvoorbeeld wanneer Harry en CRC in een droom proberen een deur te openen die pas na lange moeite geopend kan worden, en in beide verhalen wordt een droom vermeld waarin een schaar een rol speelt. Harry droomt van zijn twee vrienden die kronen dragen, Hermelien [ Hermione] en Ron; CRC ziet de jonge koning en koningin die na het alchemische proces worden herboren waarbij een kroon boven hun hoofden hangt. Maar de merkwaardigste overeenstemming van alles is een geheime kamer. In beide verhalen is er een kamer die altijd gesloten is. In de Alchemische Bruiloft wordt aan CRC verteld dat dit de graftombe van de (slapende) Venus is. In deel 5 van Harry Potter wordt ons verteld dat er ergens een kamer is. Die kamer bevat een kracht die zowel [wonderbaarlijker] als vreselijker is dan de dood, dan de menselijke intelligentie en alle natuurkrachten bij elkaar [...] Jij [Harry] bezit hem in overvloed en Voldemort helemaal niet. 1 Deze kracht is de Liefde, die in de Alchemische Bruiloft Venus wordt genoemd.

Naast de in het oog springende verwijzingen naar de alchemie in Harry Potter, zoals de Steen der Wijzen, Nicholas Flamel en John Dee, zijn er talrijke dieper verscholen en symbolische parallellen tussen de twee verhalen.

Het feitelijke werk van het alchemische proces in de Alchemische Bruiloft wordt in de Toren van Olympus uitgevoerd. De toren bevat zeven verdiepingen (plus nog een geheime achtste) die de bevrijding van het gehele menselijke wezen met al zijn voertuigen en op alle vlakken van bestaan in de gevallen wereld symboliseert. Deze zijn:

Wanneer we Harry Potter nauwkeuriger bestuderen zien we duidelijk dat de bevrijding zich in de delen 1 – 6 op de eerste zes sferen voltrekt, zoals in de bovenstaande volgorde.

In het eerste deel, Harry Potter en de Steen der Wijzen, tracht Voldemort toegang te verkrijgen tot de Steen der Wijzen. De steen is op zo’n ingenieuze wijze verborgen dat alleen iemand die de steen wilde VINDEN, - vinden, maar niet te gebruiken, - hem in handen kon krijgen.

Harry staat tegenover de spiegel, samen met Krinkel [Quirrell], de leraar die door Voldemort bezeten is. Zij zien de Steen in de spiegel en beiden weten dat de Steen onsterfelijkheid op aarde kan brengen, een gezond leven en zoveel goud (geld) als iemand maar kan wensen; met andere woorden een oneindig gezond leven in luxe en gemak. Harry is in staat om de steen te nemen omdat hij het niet voor zichzelf wenst.

Dit betekent dat Harry de overwinning op de stofsfeer behaald heeft. Symbolisch gesproken heeft hij zich van de banden van de stofsfeer vrijgemaakt.

Deel 2 is het gedeelte van het verhaal dat betrekking heeft op de ethersfeer. Dobby de huis-elf, de personificatie van het etherlichaam, speelt een zeer belangrijke rol in dit boek. Hij is onderworpen aan een van de ondergeschikten van Voldemort, die Dooddoeners genoemd worden. Harry bevrijdt de elf door een daad van grote intelligentie, moed en ontferming. Het tweede boek behandelt de bevrijding van de ethersfeer, zoals dat in de Alchemische Bruiloft op de tweede verdieping van de Toren van Olympus gebeurt.

Deel 3 behandelt de astrale sfeer. Emoties worden voortdurend besproken en onder de loep genomen. In het begin heeft Harry geen controle over zijn emoties. Tante Marge komt op bezoek en zij krenkt Harry diep door haar beledigende opmerkingen over zijn ouders. Hij wordt dan zo boos dat hij onwillekeurig de oorzaak is dat zijn tante wordt opgeblazen zodat zij als een ballon naar het plafond opstijgt.

Tijdens het derde jaar op school ontmoet Harry de ‘dementors’. Deze wezens zijn kennelijk astraal [ zij zijn voor het gewone volk onzichtbaar ] en zuigen alle goede emoties uit de mensen bij wie zij in de buurt komen. Zij kunnen ook iemands ziel wegzuigen. Deel 3 bespreekt hoe Harry leert met ze om te gaan. De enige manier om hen te verdrijven is om een Patronus bezwering te ontwikkelen. Dit is een intense concentratie van gelukkige gevoelens, die een zilveren vorm aannemen. Harry’s Patronus heeft de vorm van een hertebok. Tegen het einde van het boek ziet Harry een honderdtal dementors op hem en zijn vrienden afkomen, gereed om hun zielen uit te zuigen. Hij roept zijn Patronus op en een schitterend zilveren hert verdrijft hen, waarbij Harry en zijn vrienden gered worden. Dit is een gebeurtenis van verpletterende schoonheid en kracht. Voor degenen die bekend zijn met bevrijdende symboliek is dit de duidelijkst mogelijke taal: astrale bevrijding wordt verkregen door middel van gerichtheid op het heilbegeren in het hart. Zelfs wanneer de gehele astrale wereld je aanvalt, zal het hert in je hart je bevrijden.

In deel 4 ondergaat Harry vele beproevingen en op het hoogtepunt van het boek is hij getuige van de wedergeboorte van Voldemort. Harry wordt gevangen genomen door de bediende van Voldemort, Peter Pippeling [Peter Pettigrew] en het bloed van Harry wordt als één van de ingrediënten in de zwarte mis gebruikt om een nieuw lichaam voor Voldemort te scheppen. Harry wordt vervolgens door Voldemort tot een duel uitgedaagd waarin zij alleen met hun toverstokken tegenover elkaar staan. Voldemort uit zich met een dodelijke vloek en Harry roept zijn ontwapenende bezwering uit. De twee magische krachten ontmoeten elkaar halverwege en het wordt een strijd van wilskracht. De mentale concentratie van Harry om Voldemort te verslaan is zo sterk dat hij kennelijk in staat is om de vloek van Voldemort in zijn toverstaf terug te drijven. Dit is de overwinning van Harry op de mentale sfeer.

In deel 5 begint Voldemort bezit te nemen van Harry’s verstands-ik. Voor de eerste maal wordt Harry egocentrisch en het kwaad in hem begint een belangrijke rol te spelen. Echter op het hoogtepunt voelt Harry een krachtige liefde voor zijn God-Father [peetvader] Sirius die terwille van hem gestorven is en dat verdrijft de bezetenheid van Voldemort over Harry’s verstand. De slechte Voldemort verdraagt het niet om in een mens met zo veel liefde te verblijven.

In deel 6 gaan Harry en zijn mentor, Albus Perkamentus [Albus Dumbledore], uit op een missie om één van de zes ‘gruzielementen’, voorwerpen waarin Voldemort een deel van zijn ziel heeft opgeslagen, te bemachtigen. Dit bijzondere ‘gruzielement’ is een medaillon dat eens aan Salazar Zwadderich [Salazar Slytherin] toebehoorde. Een medaillon is een voorwerp dat dicht op het hart wordt gedragen. Wanneer zij het medaillon veroveren blijkt dit vervalst te zijn. Iemand anders heeft het origineel reeds gestolen. Dit betekent dat het hart nu vrij is van Voldemort.

Harry Potter en De Alchemische Bruiloft zijn beide allegorieën van de methode van Goddelijke Bevrijding. Er zijn echter, naast de overeenkomsten met de Alchemische Bruiloft, nog vele andere bevrijdende symbolen en archetypen in Harry Potter.

Harry Potter is geboren bij James en Lily Potter in Godric’s Hollow. Een hollow is een kleine vallei en in de naam “Godric” vinden wij onmiddellijk het woord “God”. Dit is de vallei van God. Deze symbolen zijn waarachtig universeel.

Hoofdstuk 6 van de Tao Teh King van Lao Tzu spreekt van een vallei. In zijn uitleg van dit boek, zegt Jan van Rijckenborgh, een vooraanstaande Rozenkruiser van de 20 e eeuw hierover: De geest van de vallei is het symboolvan het hartheiligdom, het middelpunt van de microcosmos. Zij is de mystieke Moeder, de rozenknop, het oeratoom. ²

De rozenknop is een van de symbolen van de Rozenkruisers. Het verbeeldt het overblijfsel van het onsterfelijke goddelijk-menselijk wezen in het hart. Echter dit laatste overblijfsel van het glorievolle kind van God wordt ook uitgebeeld door de lotus of door de zuiver witte lelie.

De moeder van Harry heet Lily [de lelie].

James is een faunaat die zichzelf naar eigen believe in een hertebok kan veranderen. De hertebok is het symbool voor het ‘heilbegeren’, de begeerte naar bevrijding. Indien we een zuiver leven leiden en het verlangen naar bevrijding hebben, zal er een kind in het hart geboren worden die het kwaad in ons kan overwinnen. Een nieuwe ziel wordt dan in het hart van de zoeker naar bevrijding geboren.

De uitdrukking ‘zoeker’ wordt uitvoerig in het verhaal toegepast, omdat het de naam van Harry’s positie is in Zwerkbal, een sport in de toverwereld. Het spel is beëindigd wanneer de Zoeker een gouden bal met twee vleugels bemachtigt. Wij kunnen onmiddellijk dit symbool herkennen wanneer we de Caduceus bekijken, - de gevleugelde staf van Mercurius. De gevleugelde bol verbeeldt het nieuwe bewustzijn dat de onsterfelijke ziel bemachtigt wanneer zij haar Hoogste Doel zoekt en bereikt. Wanneer de nieuwe ziel dit Mercurius bewustzijn heeft bereikt, houdt hierbij het spel tussen de tegenstellingen zoals we die in onze wereld ondergaan, op te bestaan.

Deel 2 bevat ook nog een duidelijk bevrijdend archetype. De Geheime Kamer waarin zich vanaf de stichting van het kasteel een basilisk bevindt, is diep onder het kasteel. De basilisk is een reusachtige slang die alleen door de erfgenaam van Slytherin, één van de oprichters van de school, vrijgelaten kan worden. De basilisk wordt vrijgelaten en kruipt door de rioolpijpen van het kasteel terwijl hij kristallisatie en dood verspreidt waar hij ook gaat. Harry vindt de geheime ingang en gaat via de pijp naar beneden naar het hol van de basilisk. Hij heeft niets om zich mee te verdedigen. Voordat de basilisk hem aanvalt toont Harry een daad van trouw aan Dumbledore wiens feniks verschijnt om Harry een zwaard te geven waarin de naam GODric Gryffindor is ingegraveerd. Waarop de feniks de basilisk aanvalt en hem zijn dodelijke ogen uitpikt. Harry trekt het zwaard op het moment dat de basilisk hem aanvalt en de reusachtige slang spiest zichzelf aan het zwaard en sterft. Harry wordt door een gebroken giftand vergiftigd maar de feniks laat zijn tranen op Harry zijn wond vallen en hij wordt dan van de dood gered.

Voor diegenen die het Pad van Bevrijding bestuderen is dit inderdaad een zeer bekend archetype. De basilisk is kennelijk de kundalini, gelegen in de plexus sacralis onderaan de ruggengraat. Deze kundalini is de kracht die de totale som van de voorliggende incarnaties bevat. Het is ons totale karma; de accumulatie van al onze ervaringen uit het verleden. De herboren zielenkracht, Harry, vloeit naar beneden langs de sympathische zenuw aan de rechterzijde van het ruggenmerg in de richting van de plexus sacralis. Daar ontmoet hij de kundalini kracht en, mits hij de Geest van Bevrijding toegedaan is, kan hij de kundalini verslaan en aldus de kandidaat van zijn karma bevrijden. Vanzelfsprekend wordt het karma niet vernietigd omdat het een waardevolle schat is van opgedane ervaringen, maar het is niet langer in staat een overheersende invloed uit te oefenen op de bevrijdingsweg van de kandidaat.

Er zijn meer symbolen die in Harry Potter gebruikt worden die eveneens naar het Pad van Bevrijding verwijzen.

Precies 9 ¾ jaar duurt de periode tussen de dood van Harry zijn ouders en de uitnodiging om onderwijs in het kasteel te volgen. Ditzelfde getal doet zich echter ook op het belangrijke tijdstip voor iedere leerling van de tovenaarsschool voor. Om naar school af te reizen moeten de leerlingen zich naar perron 9 ¾ van het King’s Cross station in Londen begeven. Dit getal vertegenwoordigt de toegang naar de magische wereld. Dit getal is “toevalligerwijs” ¾ van 13! Voor leerlingen op het Rozenkruispad van Bevrijding vertegenwoordigt dit getal de toegangspoort tot de brug tussen deze wereld en het Zesde Kosmische Gebied, het tehuis van de Verloren Zoon. De oude gnostieken noemden deze brug de Dertiende Eoon. Ons gevallen universum wordt geleid door twaalf eonen, twaalf bronnen van straling, aan ons bekend als de zodiak. De Dertiende Eoon is de brug, ofwel de exprestrein naar de Schatkamer van Licht, zoals het gnostieke evangelie van de Pistis Sophia het noemt.

Zoals boven al vermeld werd heeft Harry een litteken in de vorm van de bliksemschicht op zijn voorhoofd. Jan van Rijckenborgh zegt hierover: Doch de Heer zei tot Kaïn: ‘Al wie Kaïn doodslaat, zal zevenvoudig gewroken worden. En de Heer stelde een teken aan Kaïn, opdat hem niet zou doden, al wie hem vond.’ De vierde kandelaber in het hoofdheiligdom vlamt omhoog als een bliksemstraal om iedere tegenoverweger te verblinden . ³ Harry draagt het teken van Kaïn, die de Zoon van Vuur uitbeeldt, het gevallen kind van God.

Het wonderbaarlijkste bewijs dat Harry Potter inderdaad een bevrijdend verhaal is, is de overeenkomst met het traditionele systeem van inwijding van de Rozenkruisers. De eerste vijf stappen van bevrijding worden genoemd Mercurius, Venus, Mars, Jupiter en Saturnus. ⁴ De eigenschappen van iedere stap zijn verwant met de karakteristieken toegeschreven aan de Romeinse goden.

Mercurius symboliseert een nieuw bewustzijn. De directe kennis komt tot de alchemist. Mercurius is de boodschapper van God en wanneer de kandidaat de Mercurius inwijding heeft ondergaan, weet hij wat God van hem verlangt te doen. Hij weet hoe verder te gaan met de volgende stappen van bevrijding en hij weet anderen te helpen om het Pad te gaan.

Hoe ontmoet Harry Potter Mercurius? Een van zijn twee beste vrienden wordt Hermione [Hermelien] genoemd. Dit is de vrouwelijke vorm van Hermes, de Griekse benaming voor Mercurius.

In de Alchemische Bruiloft gaat CRC binnen in de grafkelder van Venus. Harry wordt over dezelfde geheimzinnige kamer in zijn wereld verteld en dat hij een overvloed aan kracht bezit die zich daarin bevindt. Ongetwijfeld wordt hierover uitgebreider ingegaan in deel 7. Dit is duidelijk de Venus inwijding.

In deel 4 vindt de wilsstrijd van Harry tegen Voldemort plaats. Zijn overwinning hierin is het ondergaan van de Mars inwijding.

Jupiter is de leider van de goden en in deel 5 wordt Harry als leider gekozen in de strijd tegen de duistere machten. Dit is inderdaad een zeer mooie beschrijving. De manier waarop Harry wordt uitverkoren en dit aanvaardt is zo traditioneel en is zo in overeenstemming met de manier waarop de leiders in het gevecht voor de menselijke bevrijding worden gekozen dat er geen twijfel is over de waarde van dit meesterwerk van bevrijdende literatuur. Jan van Rijckenborgh zegt over deze roeping van de werker: Het is bekend dat alle warachtige dienaren van de Gnosis bij hun roeping tot het ambt uiterst verbaasd waren Zij waren het in het geheel; niet van plan en er niet op gericht.Maar daarom slaagen zij in hun opdracht. ⁵ Harry is zeer verbaasd wanneer hij gevraagd wordt om het leiderschap op zich te nemen en zijn nederigheid en woorden van bescheidenheid geven een grote vreugde bij het lezen. Het is dan evident dat hij een groot leider en leraar wordt.

Saturnus wordt in de legenden vertegenwoordigd als de god van de oogst, vandaar ook van dood en tijd. In de leerstellingen van de Rozenkruisers is de Poort van Saturnus het einde van het leven in dit gevallen universum. Iedere mens gaat door de Poort van Saturnus bij het einde van iedere incarnatie. Een nieuwe incarnatie zal later volgen. Wanneer echter de kandidaat op het Pad van Bevrijding door de Poort van Saturnus gaat, is dit een geheel verschillende dood. De Poort van Saturnus vertegenwoordigt de dood door de totale zelfopoffering van de gevallen mens en de opstanding van het oorspronkelijke goddelijk menselijke wezen in een onvergankelijk lichaam van overweldigende majesteit en glorie.

De Poort van Saturnus is volledig duidelijk in deel 5 van Harry Potter. Harry en zijn vrienden zien een stenen boog met een sluier ervoor. Harry’s peetvader Sirius valt door de boog en komt niet meer terug. Hij is dood.

Harry Potter verklaart het feitelijke alchemische proces van bevrijding met grote duidelijkheid en precisie. Het behandelt ieder facet van de menselijke microkosmos en ieder menselijk orgaan dat bij de transmutatie betrokken is alsook de wereld rond de kandidaat. Met betrekking tot de precisie waarmee de septology de bevrijdingsleer volgt, zou het gemakkelijk moeten zijn om het verloop van transmutatie en transfiguratie te verklaren dat in het lichaam en in de microkosmos van de alchemist plaatsvindt door de bijzonderheden van de karakters te bezien.

Zoals boven werd aangehaald is Lily Potter de uitbeelding van het onsterfelijke, zuivere en goddelijke overblijfsel in het hart. James de hertebok symboliseert de dorst naar het Levende Water van de Godsrivier. Wanneer de lily [lelie] of de roos in het hart van de zoeker na zijn duizendjarige slaap zijn kroonbladeren begint te ontvouwen, begint zij naar haar oorspronkelijke staat van gelukzaligheid te hunkeren in het Rijk van God. Lily en James trouwen en krijgen hun zoon: Harry. Dit is de messias in het leven van de alchemist; de lang beloofde Zoon der Eeuwige Volheid wiens komst werd voorspeld.

In de microkosmos echter, is een bewuste kracht die het gevolg van duizenden incarnaties is. Dit microkosmische of aurische zelf omvat al de achterliggende ervaringen van de persoonlijkheid en is feitelijk onsterfelijk daar het tussen de incarnaties in, in de microkosmos blijft. Het is noch goed noch slecht maar het is de onpersoonlijke drager van het gehele karma van de alchemist, zijn goede en slechte karaktereigenschappen en alles dat deel uitmaakt van de schat aan achterliggende ervaringen. Dit hogere zelf wordt door Voldemort uitgebeeld.

Wanneer Harry geboren wordt, begint een vuur van onaardse schoonheid en kracht in het hart te branden. Dit is een vuur vanuit een ander universum en zijn licht en warmte hebben een hogere vibratie dan alles wat in dit universum aangetroffen kan worden. Het microkosmische zelf is uit duisternis samengesteld in vergelijk tot de nieuwe ziel en dus tracht dit hogere zelf de nieuwe ziel te doden, zoals Herodus de baby Jezus trachtte te

doden. Het blijkt nu dat dit onmogelijk is en zoals het licht de duisternis verdrijft, op dezelfde wijze drijft het nieuwe zielevuur het aurische zelf naar de buitenste grenzen van de microkosmos. In de septology [het zevendelige werk van H.P.] wordt dit uitgebeeld als Voldemort uit zijn lichaam wordt gedreven wanneer hij Harry tracht te doden. Voldemort gaat ver weg om zijn terugkeer voor te bereiden.

Zoals de Ster in het oosten scheen bij de Jezus’ geboorte en de geboorte van Horus in de Egyptische mysteriën door Sirius werd aangekondigd, zo wordt Harry’s geboorte door een Sirius van een andere soort aangekondigd. In de septology hebben de ouders van Harry een vriend die Sirius heet en hij wordt de peetvader van Harry.

Hij verpersoonlijkt een eeuwige kracht die al voor de Val in de microkosmos aanwezig was en die nu terug keert om het prototype, het voorbeeld en de gids voor de nieuwe ziel te zijn. Deze kracht is het goddelijke plan dat met iedere microkosmos individueel verbonden is. Het is de mentale conceptie van de goddelijke mens. Dit mentale idee is eeuwig, onvernietigbaar en wordt door God zelf gemaakt om het menselijke wezen naar een zo’n geweldig glorieuze ontwikkeling te leiden, zo vol van stralende kracht, en zo verrukkelijk extatisch dat er op aarde geen vergelijking kan worden gemaakt.

Deze kracht gaat de microkosmos binnen en straalt in de aura van de alchemist als een blinkende morgenster. Er is echter een verrader in de alchemist: het ego. Dit is het bloed-ego of het begeerte-ego gesitueerd in het milt-lever systeem en zijn functie is de overleving van de persoonlijkheid te bestendigen. Het is samengesteld uit de essentie van het microkosmische zelf en het is dan ook zijn getrouwe dienaar. Deze kracht in het menselijke wezen onderzoekt alles dat plaatsvindt om te bezien of het ten goede of ten kwade voor de persoonlijkheid is. Wanneer de nieuwe ziel wordt geboren en de heldere morgenster aanvangt met zijn bemoedigende stralen te zenden beschouwt het ik deze als zijn eigendom. Het neemt de bovennatuurlijke leerstellingen van bevrijding gevangen en kapselt ze in. De mentale conceptie van de hemelse mens wordt gevangen genomen en in zware ketenen geslagen. Prometheus wordt aan een rots gekluisterd en zijn lever wordt iedere dag aangevreten. Dit wordt in de septology gesymboliseerd door Sirius die naar de Azkaban gevangenis wordt gezonden waar hij door ‘dementors’ wordt bewaakt die alle positieve gevoelens uitzuigen. De verrader die verantwoordelijk is voor Sirius gevangenneming is Peter Pettigrew [Pippeling], een ‘vriend’ van James en Sirius. Hij richt een slachting aan en wanneer de autoriteiten aankomen verandert hij zichzelf in een rat waarbij Sirius bij de plaats van misdaad aan zichzelf wordt overgelaten. De rat staat bekend als Scabbers [Schurfie] en wordt later het troeteldier van Ron, die de oude, aardse persoonlijkheid van de alchemist personifieert.

De gevangenschap van de mentale conceptie van de hemelse mens kan vele jaren duren, zelfs meerdere incarnaties, maar als de kandidaat alchemist doorzet in zijn zoeken naar bevrijding zal hij tenslotte gewaarworden dat het ik hem verraadt en hem in zijn voortgang stuit. Hij kan dan “zijn ogen opheffen naar de heuvelen vanwaar zijn hulp zal komen”. Het mentale beeld kan dan het lichaam binnentreden en letterlijk het ik uitdrijven uit zijn kleine nest in het mild-lever systeem van de persoonlijkheid, waarna het een plaats in de aura zal innemen.

De septology drukt dit uit door Sirius uit de gevangenis te laten ontsnappen en Scabbers achterna te gaan, die tegen Ron’s lichaam genesteld ligt. Sirius grijpt Ron en verandert Scabbers terug in een menselijk wezen. Echter Pettigrew vlucht en gaat naar Voldemort terug. Hierbij wordt Sirius zonder bewijs van zijn onschuld achtergelaten en moet zich gaan verschuilen, maar Harry heeft nu een mentor, een stiefvader en God-Father die hem wanneer maar mogelijk te hulp schiet.

Als de kandidaat zijn leven aan het nieuwe zielenvuur, dat in zijn hart brandt, gaat wijden, neemt de mentale conceptie van de hemelse mens in schoonheid en kracht toe. Wanneer de kandidaat een zekere fase heeft bereikt, vindt er een schijnbaar vreemde en ongepaste gebeurtenis plaats. De mentale conceptie van de hemelse mens begint uit het gezicht van de persoonlijkheid van de kandidaat te verdwijnen. In de Bijbel wordt dit verwoord door middel van het mentale beeld dat tot de kandidaat spreekt: Het is nut dat ik heenga, want indien ik niet heenga, zo zal de trooster niet tot u komen; maar indien ik heenga, zo zal ik hem tot u zenden. (Joh. 16:7)

De verklaring hiervan gaat naar de oorzaak van de Val terug. De oorspronkelijke mens met zijn goddelijke eigenschappen uitgerust, heeft de taak om God’s schepping te verwezenlijken. Hij werd in het Zevende Kosmische Gebied als een leerling-tovenaar geplaatst om in dit uitgebreide alchemische laboratorium, wat de Bijbel “het Paradijs” noemt, te leren en te arbeiden. Hem werd echter gezegd er te werken maar niet “om van zijn vruchten te eten”. Zoals we weten heeft de mensheid toch van zijn vruchten gegeten en hieruit vloeide de Val voort. Het was bedoeld dat de mens er in dit alchemische laboratorium zou werken, maar niet wonen. Zijn tehuis was het Zesde Kosmische Gebied.

Het Pad van Alchemische Bevrijding is feitelijk niets meer of minder dan de omwending van de Val. Wanneer de mentale conceptie van de goddelijke mens een zekere fase van rijpheid bereikt heeft, gaat zij binnen de microkosmos terug naar het Zesde Kosmische Gebied. Daar wordt zij het microkosmisch bewustzijn, het oorspronkelijke hogere Zelf, de Goddelijke Microkosmische Zon. In Openbaringen wordt dit symbolisch beschreven als: een vrouw bekleed met de zon, en de maan was onder haar voeten, en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren. (Openbaringen 12)

Dit is het menselijke wezen tot zijn oorspronkelijke staat teruggebracht. De zon is het nieuwe microkosmische zelf, de maan is het lagere zelf en de kroon met twaalf sterren is de nieuwe zodiak die met hemelse pracht aan het microkosmische firmament schijnt.

In de septology wordt dit uitgedrukt door de verdwijning van Sirius door de boog met de sluier. Deze boog is de Poort van Saturnus zoals eerder boven genoemd. Harry zijn toekomst is verzekerd; hij en Sirius zullen zich eens verenigen, Sirius als zon, Harry als maan en de twaalf sterren als de goddelijke vermogens die Gods glorie voor altijd verkondigen.

Harry Potter bevat vele andere symbolen die de lezer kunnen helpen om de bevrijdende boodschap in de septology te leren verstaan.

Een van de belangrijkste figuren is Hagrid, Sleutelbewaarder aan de school. Hij brengt de uitnodigingsbrief naar Harry en neemt hem mee door de magische poort naar Diagon Alley [Wegisweg], een winkelstraat in de magische wereld. Hij geeft Harry ook zijn treinkaartje naar perron 9 ¾ en brengt hem en de andere eerstejaars over het meer naar het kasteel. Hagrid is duidelijk dezelfde figuur als de poortwachter in “De Alchemische Bruiloft”. Dit betekent dat hij een Bodhisattva, een Meester van Ontferming is die zijn eigen vooruitgang op het Pad van bevrijding vertraagt om anderen het te helpen vinden. Hij houdt van draken, een symbool van de gevallen mens, dat in de leerstellingen van de Rozenkruisers bekend staat als de zesvleugelige draak.

In deel 5 brengt Hagrid een reus naar het Verboden Bos bij de school. Hij vraagt aan de drie kinderen voor hem te zorgen en hem bij Hagrids mogelijke afwezigheid te onderwijzen. Ik kon hem niet achterlaten, zei Hagrid. De tranen rolden over zijn gekneusde gezicht en drupten in zijn baard. ‘’t is mijn broer!’’ ⁶

Hagrid neemt de kinderen mee het bos in en toont hen de slapende reus. Dit is een duidelijk symbool voor de gehele mensheid. Hagrid laat hier zien dat hij een hiërophant is, - een lid van de Universele Broederschap wiens hart zo met erbarmen gevuld is dat hij de mensheid niet aan zijn lot kan overlaten.

Eerder in het verhaal maakt Hagrid een lange reis om uit te zoeken waar de reuzen wonen. Wanneer hij ze aantreft geeft hij hen een cadeau – een eeuwig-brandend vuur. Dit is een koppeling naar de legende van Prometheus, die vuur aan de mensheid gaf. De reuzen zijn altijd met elkaar in gevecht en spreken verschillende talen: een buitengewoon symbool voor de altijd strijdende menselijke naties.

Hagrid schenkt de reuzen in totaal drie giften: een eeuwig brandend vuur, een onverwoestbare helm en een huid van een draak. Het vuur verbeeldt het zielenvuur, de helm de geest die in het hoofd woont en de huid betekent het lichaam. Met andere woorden: de Universele Broederschap benadert de mensheid met het doel om de ziel, de geest en het lichaam te vernieuwen.

Het schoolhoofd van Zweinstein is Albus Dumbledore [Perkamentus]. Hij is een zeer oude man die in een toren woont, evenals de zeer oude man in de Toren van Olympus in De Alchemische Bruiloft . Hij is verantwoordelijk voor de opvoeding en de ontwikkeling van Harry en begeleidt hem van achter de schermen. Dumbledore geeft Harry ieder jaar de gelegenheid om een test uit te voeren die hem uit de betreffende sfeer van de gevallen wereld bevrijdt, evenals de oude man in De Alchemische Bruiloft het werk leidt in de Toren van Olympus. In beide gevallen is de oude man de uitdrukking van de heilige, genezende geest die de controle voert over het gehele proces van bevrijding en het alchemische huwelijk van Geest, Ziel en de persoonlijkheid. In deel 6 gaat Albus dood, maar tijdens de begrafenis ceremonie rijst een feniks op vanuit het magische vuur dat een tombe creëert. Een onsterfelijke en eeuwige kracht kan niet sterven; zij kan slechts tijdelijk uit het zicht verdwijnen. In deel 7 zal Harry zijn zoektocht beëindigen met behulp van zijn eigen innerlijke rijkdom.

Het plaatsvervangende schoolhoofd is Minerva McGonagall [Anderling]. Zij is Albus Dumbledore behulpzaam bij zijn werk om Harry’s mogelijkheden te ontwikkelen. Zij is in de Alchemische Bruiloft de maagd Alchymia die Christiaan Rozenkruis over alle verdiepingen van de Toren van Olympus begeleidt. Zij is hem behulpzaam bij het verwerven van de volledige transfiguratie. In Harry Potter is zij de lerares van Transfiguration [gedaantewisseling]. Zij is de uitdrukking van de alchemische, astrale kracht die de transfiguratie van een sterfelijke, gevallen en beschadigde mens tot een onsterfelijk, herboren en volmaakt kind van God mogelijk maakt. Aan het einde van deel 7 zal zij duidelijk een belangrijke rol in Harry’s alchemische huwelijk spelen.

Severus Snape [Sneep] is de uitdrukking van hetzelfde aspect van de persoonlijkheid als de zwarte koning in De Alchemische Bruiloft. Dat is de schaduwzijde, het zondige verleden, het occulte aspect van de kandidaat op weg naar bevrijding. Dit aspect van de kandidaat is kennelijk zeer schadelijk voor de Nieuwe Ziel en de aanwezigheid van Snape is voor Harry zeer pijnlijk. De schaduwzijde van de kandidaat is echter een integraal deel van hem en deze is met tegenzin bereid het proces van bevrijding te ondersteunen. Dit houdt tevens de onplezierige taak van ‘verraad’ in. Als de bevrijdende, genezende kracht de kandidaat binnentreedt, treedt er een algehele zelfopoffering in hem op. Hij moet sterven om hierdoor de wederopstanding van het oorspronkelijke goddelijke Kind van God te bewerkstelligen. Om dit te bereiken moet er zich een ‘verraad’ voordoen, een initiatief om de dood tot opstanding te bewerkstelligen. In het Nieuwe Testament is dit Judas, in Harry Potter is het Snape.

In de Alchemische Bruiloft onderwerpen de zwarte koning en zijn vrouw zich vrijwillig aan de onthoofding opdat hun lichamen voor de alchemische wedergeboorte van de goddelijke Ziel en Geest gebruikt kunnen worden. Ik ben zo goed als zeker dat Snape zich tenslotte voor Harry zal opofferen.

Remus John Lupin [Lupos] is de grijze koning in de Alchemische Bruiloft. Hij drukt het tegendeel van Snape uit, d.w.z. de ‘goede’ zijde, de dappere en nobele daden uit het verleden en het eerlijke streven naar goedheid, waarheid en gerechtigheid. Hij heeft echter een slechte karaktertrek dat tegelijkertijd afschuw en sympathie opwekt: hij is een weerwolf. Dit laat zien dat in deze gevallen wereld niets zonder fouten is en dat goede mensen zonder het te willen anderen schade kunnen toebrengen. Lupin is grijs omdat hij een lange ervaring om goed te zijn achter zich heeft. Hij is eveneens grijs in deze wereld, dat is het tegengestelde van zwart. In dit universum bestaat geen volmaakte goedheid; alleen betrekkelijke goedheid. In de Alchemische Bruiloft onderwerpen de grijze koning en zijn vrouw zich ook vrijwillig aan onthoofding. De onvolmaakte goedheid van deze wereld offert zichzelf aan de absolute goedheid van het Goddelijke Plan.

In de bevrijdende alchemie is het lichaam de tempel die in verval is en hersteld dient te worden tot goddelijke glorie. Er zijn een aantal organen die een vitale rol in het alchemische proces spelen. Het zenuwstelsel is hier nauw bij betrokken, in het bijzonder het sympathische zenuwstelsel en de klieren.met interne secretie. Bovendien zijn er etherische en astrale organen die nauw met het zenuwstelsel en bovengenoemde klieren verbonden zijn. Deze worden ‘chakra’s’ genoemd en evenals bij de endocriene klieren, zijn er zeven. Zij draaien zeer snel, rechtsom, en het is hun functie om energie uit de omgeving op te nemen.

De leerstellingen van transfiguratie zeggen ons dat de nieuwe zielenkrachten geleidelijk en langzaam neerdalen langs de rechter streng van het sympathische zenuwstelsel. Wanneer dit gebeurt, begint zich het sympathische zenuwstelsel af te sluiten voor de invloeden uit het gevallen universum. Er zijn plexi verbonden met de twee strengen van het sympathische zenuwstelsel en deze plexi worden langzaam afgesloten van de krachten van het Zevende Kosmische Gebied. Tegelijkertijd worden de klieren aangezet om hormonen aan te maken die behulpzaam zijn in het proces van bevrijdende alchemie en de chakra’s gaan langzamer draaien, om de inname van energie uit het gevallen universum te verminderen. Op een gegeven ogenblik houden ze in het geheel op te draaien. Wanneer de nieuwe zielenkracht het uiteinde bereikt van de sympathische streng gaat het de plexus sacralis binnen en bindt de strijd aan met de kundalini, zoals boven beschreven. Daarna stijgt het langs de linker streng op naar boven en de chakra’s beginnen in een tegengestelde richting [tegen de klok in] te draaien. Zij gaan nu energie van het goddelijke universum innemen om de alchemist voor eeuwig van dood, aftakeling en ziekten te vrijwaren.

Deze chakra’s en klieren worden uitgebeeld door de Weasley [Wemel] familie. Arthur en Molly zijn kennelijk de twee kwabben van de hypofyse die de hoofdklier is. Arthur en Molly zijn de ouders.

In Harry Potter en de Geheime Kamer ontdekken we dat Ginny diep onder het kasteel wordt meegenomen en door Tom Riddle [Marten Vilijn] wordt gevangen gehouden, een ‘herinnering’ van Voldemort. Harry komt beneden om haar te redden. Na het verslaan van de basilisk zoals boven beschreven, ‘doodt’ hij Tom Riddle en Ginny ontwaakt. Ginny heeft rood haar en zes broers en zusters. Dit is de hint om de verborgen chakra’s in Harry Potter te vinden.

Zoals boven al vermeld werd, is de slang van de kundalini een astrale kracht die is opgerold binnen de plexus sacralis. Het laagste chakra hiermee verbonden, is het wortel chakra. Het is helder rood en heeft zes kelkbladeren. Wanneer de nieuwe zielenkracht, door Harry uitgedrukt, de onderzijde van de ruggenwervel bereikt, gaat hij de plexus sacralis binnen die zowel het tehuis van de kundalini is, alsook de ‘spiegel’ van het onderbewustzijn. De kundalini wordt gesymboliseerd door de basilisk en het onderbewustzijn door Tom Riddle. Harry voltooit drie zaken in de plexus sacralis: hij ‘doodt’ zowel de basilisk als Tom Riddle en maakt Ginny wakker. Hiermee komt uitdrukking aan het feit dat de nieuwe zielenkracht controle krijgt over zijn karma als ook over zijn onderbewustzijn. Als het wortel chakra weer gaat draaien is het nu in tegengestelde richting.

Vanaf hier is het eenvoudig om de andere chakra’s te lokaliseren daar deze in oplopende volgorde gerangschikt zijn langs de spinale ruggenwervels, tenminste als we de kinderen van Weasley in volgorde van leeftijd beschouwen. De volgende persoon die na Ginny werd geboren was Ronald Bilius. Hij is de uitdrukking van het milt chakra, verbonden met de alvleesklier en de plexus solaris. Ron speelt een dubbelrol in Harry Potter, omdat we hem al als een aardse persoonlijkheid hebben ontmoet. Deze bevindt zich in het milt-lever systeem. Dit alles houdt nauw verband met Ron als eerdere eigenaar van Scabbers die de uitdrukking is van het bloed ego dat in de milt gelegen is.

De tweeling Fred en George zijn kennelijk de bijnieren gelegen boven op de nieren. Zij houden ervan wc grappen te maken, een verwijzing naar hun plaats in het lichaam. Hun chakra is het navel chakra dat uit tien kroonbladeren bestaat, afwisselend rood en groen. De tweeling speelt de komediant in de familie, als uitdrukking van de rol die de bijnieren hebben bij depressie en antidepressie.

Percy is het hart chakra verbonden met de thymus en de plexi in de borst. Percy is de afkorting van Percival, in de Europese Graal legenden bekend als Parsifal. De ridder die op zoektocht is naar de Heilige Graal ziet een gouden stad in de verte. Wanneer hij dichterbij komt, verdwijnt deze, evenals bij Percy die de gouden stad najaagt, namelijk het Ministerie van de Toverkunst. Ook hij zal zijn ambities in rook zien opgaan. Terwijl hij zijn ambitie najaagt keert hij Harry de rug toe, zelfs zo dat hij zijn broer Ron waarschuwt niet met Harry om te gaan.

De plexi in de borst spelen een zeer belangrijke rol in de vorming van de Heilige Graal in het hart chakra van de alchemist. De nieuwe zielenkracht, uitgebeeld door Harry, zuivert de plexi en vult deze met goddelijk prana. Wanneer zij geheel van aardse krachten gezuiverd zijn, zijn zij in staat het Bloed van Christus te ontvangen. Het hart chakra dat een gouden kleur heeft, wordt het schild van de ridder van de Heilige Graal. Percy zal ongetwijfeld naar Harry terugkeren en voor hem, in het hoogtepunt van het verhaal, als schild dienen.

Charlie is hoogst waarschijnlijk de uitbeelding van het keel chakra dat verbonden is met de schildklier. De gezuiverde keel die organen bevat zoals de keelholte, strottenhoofd en de stembanden verschaffen de ridder van de Heilige Graal een tweesnijdend zwaard. Dit zwaard is de uitbeelding van de magische eigenschap van de spraak. Een alchemist die deze eigenschap bezit kan zijn spraak als een scheppende kracht toepassen, met enorme gevolgen van dien. Indien Charlie inderdaad het keel chakra uitbeeldt zal hij van grote betekenis voor Harry zijn, waarschijnlijk door hem een zwaard te geven of namens hem te gebruiken.

Arthur en Molly drukken de hypofyse of slijmklier en het voorhoofd chakra uit. De hypofyse heeft twee kwabben, de ene die het hartheiligdom regeert en de andere het hoofdheiligdom. In Harry Potter wordt dit uitgedrukt door een karakter dat de moeder voorstelt, en het andere de vader. Het chakra is verdeeld in twee kleuren: rood en indigo. Arthur is roodharig en dit is kennelijk een verwijzing naar het rood van het chakra. Van hieruit is het een kleine stap om al de Weasley kinderen roodharig te maken terwijl het wortel chakra, gepersonifieerd door Ginny helder rood is. Ook is rood een kleur die veel voorkomt in bijna alle chakras.

Het oudste kind van Weasley heet Bill. In alle waarschijnlijkheid is hij de uitbeelding van het hoofd chakra verbonden met de pinealis. Tot dusver hebben we niet veel met Bill te maken gehad, maar de pinealis, uitgebeeld door het kantoor van Dumbledore, is de plaats waar de Heilige Geest de kandidaat voor de Alchemische Bruiloft binnentreedt. Bill zal daarom een heel belangrijke rol spelen tijdens het hoogtepunt van het verhaal en zal ongetwijfeld de diamant in de kroon van Harry worden.

Een andere persoon die in de toekomst nauwkeurig in de gaten gehouden moet worden is Neville Longbottom [Marcel Lubbermans]. Hij is de personificatie van de medulla oblongata, geplaatst aan de top van het ruggenmerg. Dit is een van de belangrijkste organen van het lichaam daar het de hartslag en de ademhaling regelt. Deze is de poortwachter van het lichaam van de alchemist en is verantwoordelijk voor de goddelijke krachten die het lichaam proberen binnen te gaan en het van een gedegenereerde tent tot een volmaakte en goddelijke tempel te transfigureren, waarin de Heilige Geest woning kan vinden.

Feitelijk klopt God drie maal op de ‘poort’ van de medulla. De eerste keer dat Hij klopt komt Hij als de Vader. Wanneer de medulla de deur opent komt de fundamentele kracht binnen en wordt de mens een zoeker. Wanneer de zoeker alle paden van bevrijding grondig onderzocht heeft en ontdekt dat de bevrijding niet in dit universum gevonden kan worden, ‘richt hij zijn ogen op naar de bergen’. Hij realiseert zich dat bevrijding een zaak is van overgave aan de goddelijke kracht die naar de aarde komt als de ‘Zoon’. De tweede keer klopt God op de poort van de medulla als de Zoon en wanneer de zoeker Hem binnen laat, is de nieuwe ziel geboren. In Harry Potter wordt dit uitgebeeld door door het feit dat Neville en Harry een dag na elkaar geboren worden. Eerst wordt, bij wijze van spreken, de medulla als een tovenaar in de wereld ‘geboren’, en dan krijgt de goddelijke kracht de mogelijkheid het hart binnen te gaan waarin de nieuwe ziel als een tovenaar wordt geboren.

De geboorte van de zoeker, zoals hierboven beschreven, wordt in Harry Potter uitgebeeld door de gebeurtenissen tijdens de eerste vlieglessen. Neville laat zijn ‘geheugensteen’ vallen als hij op de grond valt. Draco vliegt er mee van door en gooit de geheugensteen in de lucht. Harry gaat Draco achterna en doet een bijzondere vangst die door Professor McGonagall [Anderling] gezien wordt. Zij stelt hem aan als de Zoeker van het Gryffindor Zwerkbal-team en het is Neville die er letterlijk de oorzaak van is dat Harry een ‘zoeker’ wordt.

De derde maal dat God op de poort van de medulla klopt, komt Hij als de Heilige Geest. Als de nieuwe ziel de deur opent, komt de Heilige Geest als een bliksemstraal binnen. Hij schiet naar beneden naar de plexus sacralis door het slangenvuurkanaal. Hij gaat dan de pinealis binnen waar de Alchemische Bruiloft van Geest, Ziel en Persoonlijkheid plaats vindt.

Het fysieke lichaam in zijn totaliteit wordt uitgebeeld door Narcissa Malfoy [Malfidus]. Haar naam verwijst naar de Griekse legende van Narcissus, de jonge man die op zijn eigen lichaam verliefd werd. Narcissa’s echtgenoot is Lucius, het fysieke brein met zijn bewustzijn. Dit bewustzijn heeft een meerderwaardigheidsgevoel, een waanvoorstelling van aan god gelijk te zijn. De hersenen zijn met het microkosmische zelf verbonden door middel van talrijke magnetische krachtlijnen. Dit is de reden waarom Lucius wordt getoond als een ‘death eater’ [dooddoener], een getrouwe volgeling van Voldemort.

Draco is de zoon van Lucius en Narcissa. Hij lijkt veel op zijn vader. Hij is bleek en heeft een langgerekt en puntig gelaat. Zijn naam geeft een duidelijke aanwijzing wat hij uitbeeldt: de ruggengraat met zijn zielenkracht, bekend als het slangenvuur. Zijn haat naar Harry toe wordt duidelijk tot uitdrukking gebracht. Harry is het nieuwe slangenvuur dat bestemd is om het oude slangenvuur te vervangen. Tegen het einde moet Draco plaats maken voor Harry. Voordat bevrijding kan plaatsvinden moet het oude slangenvuur ondergaan.

Het ruggenmerg wordt aan beide zijden omgeven door een streng van het sympathische zenuwstelsel. Deze worden in Harry Potter door de twee maatjes van Draco uitgebeeld, Crabbe & Goyle [Korzel en Kwast]. Voor het einde van het verhaal lopen Crabbe en Goyle over naar de kant van Harry, aangezien het nieuwe slangenvuur de twee sympathische zenuwbanen gebruikt om het nieuwe bewustzijn te bereiken.

Met het oog op de nauwe overeenkomst tussen Harry Potter en de Leer van Bevrijding, moet het gemakkelijk zijn de hoofdzaken te voorspellen die in deel 7 zullen gebeuren.

De volgende verdieping in de Toren van Olympus is de sfeer van het bewustzijns-ik. Christiaan Rozenkruis komt niet op de zevende verdieping terecht, maar wordt verkozen om de opstanding van de Koning en Koningin te volvoeren op de achtste verdieping, symbool van de Poort van Saturnus. Wanneer we dit symbool aanvaarden als een voorspelling voor deel 7 van Harry Potter, zouden we Harry door de Poort van Saturnus zien gaan – niet om de gewone dood te ondergaan zoals wij die kennen, omdat we gebonden zijn aan het wiel van reïncarnatie, maar de dood van totale zelfopoffering, met als resultaat de opstanding van God’s Zoon in een onsterfelijk en onvernietigbaar lichaam van glorieuze majesteit.

De zes gruzielementen duiden aan dat Voldemort, als gevallen hoger zelf, de menselijke microkosmos bezit in zeven plaatsen. Ten eerste is er Voldemort zelf, aanwezig als een krachtig magnetisch veld in de aura van de microkosmos. Ten tweede is hij eveneens aanwezig in het onderbewustzijn: het dagboek van Tom Riddle. Ten derde is hij aanwezig in de ring van de microkosmos. Dit is de buitenste laag, de buitenste begrenzing die de kandidaat als een nachtelijke hemel met zijn schare van sterren omgeeft. Ten vierde is er het medaillon, uitdrukking van het hart . Er blijven nu drie kernpunten over die Harry moet opzoeken en neutraliseren voordat hij tenslotte het hoofd kan bieden aan Voldemort.

Om te kunnen begrijpen hoe Harry Voldemort zal verslaan en zichzelf kan bevrijden van zijn beperkte bewustzijn, moeten we de profetie bekijken. Een deel hiervan zegt Een van de twee moet sterven door toedoen van de ander, want de een kan niet voortleven als de ander niet dood is.... ⁷ Dit doet sterk denken aan een zinsnede in De Stem van de Stilte, geschreven door HP Blavatsky. Vers 56 zegt hierover: Het Zelf van de stof en het ZELF van de Geest kunnen nooit samengaan. Een van de twee moet verdwijnen; er is geen plaats voor beide. ⁸ Dit is de sleutel tot het begrijpen van de profetie. Harry zal Voldemort niet doden. De goddelijke ziel strijdt niet. Zij trekt zich altijd uit conflicten terug en straalt daarvoor in de plaats liefde uit. Het kwade vernietigt zichzelf altijd in de aanwezigheid van liefde en dat is wat Voldemort zal doen. Harry zal zijn bewustzijns-ik bevrijden, en komt hierbij binnen in het universele, alwetende, multi-dimensionele en goddelijke bewustzijn. Hij zal Thuis komen, maar, uit mededogen voor de mensheid, voor haar verlossing blijven werken totdat de laatste gevallen ziel in de armen van de Vader is teruggekeerd.

De geschiedenis van Harry Potter is zo krachtig dat zij het vermogen heeft om de toekomst van de mensheid radicaal te veranderen. Er is een grote waarschijnlijkheid dat een nieuwe religie ontstaat als gevolg van de kracht die uit het werk straalt. De stichter van de Antroposofische Beweging, Dr. Rudolf Steiner, zei vanaf de 20 e eeuw zullen alle religies verenigd worden in het mysterie van het Rozenkruis. ⁹ Harry Potter is de nieuwe Christiaan Rozenkruis.