Is het ikcentraal om het pad te gaan?

De motivatie die in deze vraag wordt uitgedrukt is op zichzelf een belangrijke stap op het Pad van Bevrijding. Ik kan me een ruimteschip voorstellen dat de aarde nadert en aan boord waarvan de bemanning een instrument bezit dat de “stemming” van de meerderheid van de bewoners van de planeet opvangt. Wat zouden zij bij nadering van de aarde horen? Het zou vast en zeker een lange, schelle, hartverscheurende schreeuw van intense ondraaglijke pijn zijn, nietwaar? Als wij ook maar de meest vage klank van deze schreeuw waarnemen, zouden wij ons dan niet volledig willen inzetten om het lijden van die miljoenen mensen te beëindigen?

Het medeleven met het lijden in de wereld is een teken dat de knop van de Lelie begint te zwellen. De goddelijke Vonk in het hart begint sterker te gloeien. Maar naast motivatie hebben wij een plan nodig, en tevens de middelen om het uit te voeren.

Bij de bovenstaande vraag is dus mijn tegenvraag: wie is beter bij machte om mensen uit de gevangenis te helpen ontsnappen, iemand die daar nog in zit, of iemand die reeds ontsnapt is?

Wie reeds ontsnapt is heeft de ervaring, de kennis en de middelen om anderen te helpen ontsnappen!

Sta me toe uw aandacht te vestigen op die prachtige analogie van de droom in het Chymisch Huwelijk. The Dream

Alvorens zijn reis naar het kasteel te beginnen, droomt Christiaan Rozenkruis dat hij zich, samen met een groot aantal andere mensen, in een diepe, donkere put bevindt. Zij allen worstelen om bij de bovenkant te komen zodat zij zich tenminste iets minder onderdrukt kunnen voelen, maar wat zij ook doen, zij blijven IN de put. Wat kunnen zij voor elkaar doen, als ze elkaar zouden willen helpen? Iemand helpen de bovenkant te bereiken? Maar zodra u de bovenkant bereikt, wordt iemand anders naar de bodem geduwd!

Maar dan wordt, plotseling, het deksel van de put gelicht, en wordt er zeven keer een koord neergelaten om mensen te laten ontsnappen. Christiaan Rozenkruis wordt opgetrokken, en, zodra hij vrij is, helpt hij mee om andere mensen op te trekken. Dit is de meest eenvoudige illustratie van wat ik bedoel. Binnen in de put kan Christiaan niets doen. Daarbuiten kan hij mensen helpen om er uit te komen.

Natuurlijk zou het egoïstisch zijn als wij zouden zeggen: “Ik wil bevrijd worden. Ik wil uit dit gekkenhuis breken. Ik wil naar God teruggaan en de rest van u kan heel goed voor zichzelf zorgen.” Maar niemand met zo’n houding zou enige kans maken om te worden bevrijd. Zo werkt het niet! Bevrijding komt alleen tot stand wanneer ons hart door het ongelooflijk lijden wordt verscheurd, en naarmate wij voor de lijdende miljoenen medeleven voelen. Als wij willen worden bevrijd enkel omdat wij genoeg van ons eigen lijden hebben, is het niet de Lelie in ons hart die naar bevrijding hunkert. Dan is het slechts ons eigen ego dat zich vermomt als engel van licht.

Slechts een gedeelte van de vraag wil ik opnieuw citeren: Ik ben benieuwd of het niet voorzichtiger zou zijn de weg van Hagrid te gaan en anderen eerst te helpen Bevrijding te bereiken?

Er is hier sprake van een verkeerde veronderstelling, en ik weet hoe die zich heeft voorgedaan. Waarschijnlijk ben ik schuldig aan het niet duidelijk genoeg uitleggen van deze dingen.

Door de jaren heen heb ik verklaard dat Hagrid een Bodhisattva is die heeft verkozen terug te komen om mensen te helpen het Pad van Bevrijding te vinden. In plaats van “door te gaan” (zoals Perkamentus het noemt), wordt Hagrid “gestraft” (door zijn eigen hart) en gedwongen om “Sleutelbewaarder” te worden, om de Harry Potters van deze wereld te helpen Zwijnstijn vinden en hun eigen Voldemorts te verslaan.

Maar dat beeld is zeer onvolledig! Het gaat hierom, dat Hagrid reeds bevrijd is, maar dat wordt in het verhaal niet expliciet gemaakt. Vergeet niet dat wij slechts symbolen behandelen, die hun grenzen hebben. Hagrid is, ondanks dat hij wordt afgeschilderd als een onopgevoede, dronken, stomme en naïeve sukkel, een bevrijde Bodhisattva die de bevrijding heeft bereikt, maar niettemin is teruggekomen.

Het Chymisch Huwelijk vertelt een zeer vergelijkbaar verhaal. Christiaan gaat de Grafkelder van Vrouwe Venus binnen en ziet Venus, d.w.z. de Liefde, die naakt ligt te slapen. NADAT hij bevrijding, d.w.z. het nieuwe Bewustzijn, d.w.z. de verrijzenis van de Koning (de Geest) en de Koningin (de Ziel) bereikt heeft, wordt hij “gestraft” zodat hij poortwachter van het kasteel moet worden.

Harry doet, uiteraard, hetzelfde. Wanneer hij bij het Kruis van de Koning (King's Cross) aankomt, is zijn litteken genezen. Hij heeft Voldemort verslagen voor zover het zijn persoonlijke zelf betreft. Zoals ik lang voordat Boek 7 werd geschreven al aangaf, symboliseert zijn litteken het egocentrische bewustzijn. Zodoende is Harry nu vrij van het zelf geworden.

Perkamentus wijst hem erop dat hij kan “door gaan” of tot de wereld terugkeren om Voldemort te verslaan omwille van de wereld. Harry aarzelt geen seconde. Het komt zelfs niet in hem op dat hij een keus zou hebben. Hoe zou hij zijn vrienden en dierbaren, en in feite de hele magische wereld, kunnen achterlaten om onder het inferno van de heereschappij van Voldemort te zuchten?

Ik denk dat het tijd is om een beetje meer over het Pad uit te weiden. Ziet u, het Pad begint met Bevrijding. Daarna pas begint de reis terug naar God. Deze reis is een oogverblindend mooi proces van transfiguratie na transfiguratie, dwars door de zeven Kosmische Gebieden, steeds weer van grotere Macht tot nog grotere Macht, van één onvoorstelbare glorie tot de volgende; een proces dat miljoenen en miljoenen jaren van onze aardetijd in beslag neemt. Als ik werd gedwongen om dit in een symbolisch verhaal te veranderen, zou ik misschien moeten zeggen dat, na de bevrijding, het menselijk wezen als een planeet wordt, die als bronwel water en voeding verstrekt aan miljoenen mensen; en dat het later als een ster wordt, zoals de zon, zoals Sirius, waarbij het (geestelijk) licht schenkt aan miljarden entiteiten op planeten; en dat het daarna een cluster van sterren in de zodiac wordt, etcetera. Natuurlijk alleen maar symbolisch bedoeld. Het idee dat ik probeer over te dragen is dat van een extreme uitstraling, van een sublieme leven gevende glans die bijna onbegrensd schijnt.

Dat is het nu wat door de ware Bodhisattva van medeleven wordt uitgesteld. Hij bereikt zijn eigen bevrijding, maar stopt daar vervolgens, “wordt gestraft” door het medeleven in zijn innerlijke Graftombe van Venus, om vrijwillig naar de aarde terug te keren en voor de wereld Voldemort te helpen verslaan.

Wanneer mensen over het Pad spreken hebben zij het hoofdzakelijk over het eerste stadium, de zelf bevrijding, omdat wat daar voorbij ligt voorlopig buiten ons bereik blijft.

Maar dan blijft de vraag: Wat doe ik aan het lijden en de onrechtvaardigheid in de wereld, de (schijnbare) triomf van kwaad en geweld?

Ja, zolang wij in de gigantische gevangenis verblijven, is het een groot goed om verpleegsters en artsen te hebben die voor de zieke gevangenen zorgen, en psychiaters en adviseurs om mensen te helpen en ervoor te zorgen dat ze niet gek worden. Zij zijn bovendien noodzakelijk; wij zouden echt niet zonder hen kunnen. Maar het is duidelijk dat de bevrijding de permanente oplossing vertegenwoordigt, terwijl het zorgen voor zieke gevangenen noodzakelijk is maar niet het basisprobleem oplost: onze opsluiting.

Als u goed in de wereld wilt doen, prima, maar realiseert u zich dan dat het wezenlijk niets oplost.

Met het voorafgaande is nòg een belangrijk aspect verbonden: de basis wet van dit dualistisch universum. Toen hij door Krinkel sprak verwoordde Voldemort het als volgt: er bestaan geen goed en kwaad. Zo is het precies! Jij kan niet bepalen wat goed en wat kwaad is. De mensen hebben al duizenden jaren lang geprobeerd om goed te doen. Wat is het resultaat? Zoals al in de oorspronkelijke vraag werd aangegeven: alom heerst de onrechtvaardigheid. Wij hebben allerlei instellingen in de wereld om het lijden te lenigen: UNICEF, Artsen zonder Grenzen, Hulp voor Kind-soldaten, Greenpeace, vluchtelingenhulp, ... de lijst is zeer lang. Individuen realiseren zich dat zij in hun eentje niets kunnen bereiken, en sluiten zich dus aaneen, in het geloof dat hun eenheid sterkte vertegenwoordigt. Maar wat gebeurt er? Er wordt bijvoorbeeld een organisatie opgericht om vluchteling-kinderen te beschermen. Vervolgens horen wij dat jonge meisjes door het personeel worden verkracht. Een kerk zet een onderwijssysteem op om kinderen in goede Christenen te veranderen. Vervolgens wordt de kerk vervolgd, met miljoenen ter compensatie als inzet, wegens seksueel misbruik van deze kinderen door haar priesters.

In Harry Potter zorgde Hagrid, ja uitgerekend de goede, medelevende Hagrid, ervoor dat er spinnen in het nabij de School gelegen Verboden Bos kwamen. Dat is symbolisch voor de dualistische wet: wanneer in deze wereld het Goede tot uitdrukking komt, zal het zich uiteindelijk in kwaad omzetten. Dit wordt verder uitgewerkt in mijn bijdrage: Aragog.

Je kan zoveel filantropische instellingen oprichten als je wilt: uiteindelijk zullen zij alle in bloed zuigende spinnen veranderen. Dat is de wet! Er bestaan geen goed en kwaad. Als je probeert goed te doen, zal het uiteindelijk in kwaad veranderen, en elk kwaad zal eveneens geleidelijk aan goede resultaten teweeg brengen.

In dit dualistisch universum veroorzaakt elke actie een gelijke en tegenovergestelde reactie. Slechts één eenvoudig voorbeeld: als je lid wordt van enig soort organisatie, dan wel als je er één opzet, en je stelt de één of andere hervorming voor om de wereld beter te maken, dan zal er een directe reactie zijn die zich verzet tegen wat je doet. Dat is de basis wet van dit universum.

Waarom? Omdat deze wereld niet DE wereld is. Wij leven niet in de Echte Wereld! Deze wereld is een gevangenis waar wij ons, door onze afwijking van het Goddelijke Plan, zelf in hebben gebracht.

Dit zou als een boodschap van onheil kunnen klinken, maar eigenlijk is het prachtig. Het is volmaakt! God, d.w.z. de Geest die tot het gehele Universum aanleiding gaf, schiep een perfect universum waarin zijn schepselen een oneindig plan van zelfontplooiing, in steeds grotere vreugde en liefde, zouden kunnen uitvoeren. Maar vrijheid is een deel van de volmaaktheid, en zodoende hebben zijn schepselen de vrijheid om het Plan al dan niet te volgen. Maar zodra een groep schepselen besluit het plan niet volledig te volgen, wordt een nieuw veld van leven gecreëerd waarin wel leven mogelijk is, alleen dan volgens dualistische wetten, en niet volgens de volmaakte wetten van het Goddelijke Universum. De eenvoudig te begrijpen reden hiervoor is dat alles wat NIET in overeenstemming met het Goddelijke Plan wordt gedaan niet kan worden toegestaan in eeuwigheid te bestaan, zoals dat met de dingen in het Goddelijke Universum wel het geval is. Daarom is het Goede eeuwig en het Kwaad tijdelijk. Op deze wijze bewaart God Zijn Schepping in een staat van volmaaktheid.

Het is heel eenvoudig. Je schept iets binnen het Goddelijke Plan: het zal voor altijd bestaan. Je schept iets buiten het Goddelijke Plan: het zal tenslotte zichzelf vernietigen.

En zo leven wij in een tijdelijk universum waarin tijdelijkheid de basis wet is. Deze tijdelijkheid wordt bereikt door de dualiteit. Dualiteit schept, maar vernietigt evenzo. In feite gaat alles zijn cirkelgang - voor altijd. Wat je ook doet, het enige wat je bereikt is dat het wiel sneller gaat draaien.

Maar het wordt nog wat ingewikkelder. De ideeën van zowel goed als kwaad (hoewel niet definieerbaar) hebben al vele duizenden jaren bestaan en zijn sterk in kracht gegroeid. Zij bezitten reusachtige krachtgebieden rond de aarde, en regeren over vele menselijke zaken.

Ik heb een bericht hierover gestuurd aan onze discussiegroep 159, even te lezen.

Daarin wordt uitgelegd dat de mensheid krachtvelden van goed en kwaad heeft geschapen, en dat deze velden de wereld overheersen. Zij veroorzaken oorlogen, terrorisme, volkerenmoord, holocausten, enzovoort. En nemen zij bezit van individuen en veroorzaken daarmee dat die mensen onuitspreekbaar kwade handelingen begaan.

Dus: wat kun je doen om het lijden in de wereld te beëindigen?

Ga het Pad van Bevrijding, en de krachten van goed en kwaad zullen de greep die ze op je hadden, verliezen. Open de zuiver witte Lelie in je hart en je zult de waarheid kennen. Je zult weten hoe te handelen opdat je anderen echt kunt bevrijden. En door deze krachten niet langer te voeden zul je de Voldemort die de wereld beheerst kunnen verzwakken.

Het kan zowel ongelooflijk als wonderbaarlijk klinken, maar een mens die bevrijd wordt kan geen kwaad meer worden berokkend, precies zoals Harry niet meer door Voldemort geschaad kon worden nadat Harry van ‘het Kruis van de Koning’ (King's Cross) was teruggekeerd. Herinner je je dat geen van de twee Onvergeeflijke Spreuken enige uitwerking op Harry hadden?

In mijn bijdrage Hoe kunnen wij de dooddoeners overwinnen? toon ik aan hoe een bevrijde mens de kwade krachten waarvan iemand bezeten kan zijn, kan verdrijven. Het is zeer belangrijk om dat te lezen, omdat het een wezenlijk onderdeel van het antwoord op je vraag vormt.

Het gaat erom dat wij, zolang wij nog in de gevangenis zijn, totaal machteloos zijn om iets anders te doen dan het verschuiven van stoelen op het dek van de Titanic. Als wij uit de gevangenis zijn kunnen wij de gaten in de romp dicht maken!

Liefde: een liefde die mensen vrij kan maken van de krachten van het kwaad, en ervoor kan zorgen dat zij naar Bevrijding gaan hunkeren.

Wijsheid: een wijsheid die verzekert dat al je acties voor mensen die je probeert te helpen bevrijdende resultaten sorteren.

Kennis: het nieuwe Bewustzijn kan in verleden en toekomst van mensen zien en de oorzaken van hun problemen bepalen, wat jou de kracht geeft om hen te helpen over hun barrières heen te stappen.

Om samen te vatten: je wordt als Perkamentus. Tenminste, zoals deze in zijn laatste jaren was.

Ik denk dat enkelen van jullie hier van zullen schrikken: er bestaat echt zoiets als magie. Iemand die de Gouden Snaai heeft gevangen, iemand die het Nieuwe Bewustzijn heeft bereikt, kan magisch handelen. Dit is de magie van Liefde, zoals die beschreven is in mijn bijdrage Hoe kunnen wij de dooddoeners overwinnen?

Wat raad ik dus diegenen van jullie aan die met de bovengenoemde vraag mee voelen? Dat je opnieuw de eerste vraag leest en de (daarin beschreven) vier stappen volgt. Neem niet klakkeloos voor waar aan wat ik daar gezegd heb, maar test het uit. Hoe dan ook, probeer gerust de wereld te hervormen, en zie hoe ver je komt. Lees veel over filantropie en liefdadigheid, en kijk goed naar de resultaten. Onderzoek de gevangenis tot die je verstikt; onderzoek de gevangenis totdat haar muren je tot gillens toe zullen verdrukken! Dan zul je sterk naar God, naar Bevrijding beginnen te verlangen; niet alleen voor jezelf, maar ook (en vooral) voor je broeders en zusters. Dan zal God antwoorden; de Lelie zal open gaan, en de Prins van Vrede zal in je leven geboren zijn.

Sirius zal zijn troostende stralen tot je zenden om je te begeleiden, en zodoende zul je een Nieuwe Levenshouding ontwikkelen die geen partij zal kiezen in de oneindige strijd tussen de tweelingkrachten van deze wereld: goed en kwaad. Maar dan zullen je handelingen mensen vrij maken!